What's Left Of Us: Not A Typical Zombie Story

Outbreak II

/SUE/
Naipit kami sa walang lusutang sitwasyon, saan kami pupunta? Papasok uli o lalabanan ang mga nasa harap namin? Rawwr!! Graahh!! Ungulan ang mga zombies ng makita kaming tatlo at nag simula na silang lumapit saamin. Buti nalang at di sila gaanong kabilis, mga tulad ng walkers sa paborito kong TWD AT FTWD pero mahirap ng macorner dahil numbers ang papatay sayo. At eto nga kami ngayon cornered. Guys! Ano gagawin natin. Placck!! Tanong ni hannah habang may hinampas na zombie. Haharapin natin sila. Kaya pa nating takbuhan ang mga yan dahil mabagal lang sila. Tama, tama si al. Kayang kaya naming takbuhan ang mga to. Makakaligtas pa kami dahil tatlo kami. Sige dapat kanina pa natin tinakbuhan yang mga yan. Wag na tayong mag sayang ng lakas kakahampas sa mga yan. Takbo!! Nasa unahan parin si al at ako ang nakasunod. Naka tingin ako sa paligid. Malawak ang syudad kaya siguradong marami pa rito. Nag mistulang scene sa 2004 remake ng Dawn of the Dead ang sitwasyon namin dahil madaling araw na at medyo maliwanag na. Marami kaming nakakasalubong na zombies sa daan at mabagal lang sila kumpara samin. Sue ano kaya mo pa? Tanong sakin ni hannah na may mapang asar na ngiti. Tango nalang ang tanging isinagot ko. Sue corner nanaman!! Ang dami nila!! Sabi ni al na alam kong natatakot na rin dahil sa nakita nya. Oh shit! Ang dami nga! Humanap ako ng mapag tataguan namin Syempre dahil mahirap nang mamatay dito. Sue sa iskinita na yun!! Turo ni hannah. Pero parang di pwede kasi walang kasiguruhan kung may halimaw ba o Wala.
Hindi pwede. Di tayo sure kung anong nag aabang satin jan. Kumunot ang noo nya. Do we have a choice? Mamatay naman tayo kung wala tayong gagawin! Take risk ako mabuhay lang. Pasigaw nyang apila. Tama naman siya sa puntong sinabi nya.  Shit!! Aray!! Aghh!!. Napamura sa sakit si al, nagulat ako sa nakita ko. Naka bulagta si al at at hawak ang paa nya.. Dumudugo ito. Anung nangyari sa yo al??! Nakita ang isang tabla na puno ng concrete nails at balot ng dugo. Natusok pala at tumagos ang pako nito sa paa ni al. Bangon al. Kaya mo yan.. Sabay akay ko sa kanya para maka bangon. Halata ang sakit kaya kinuha ko ang machete niya. At inakay sa paglakad. Sue... al.. kunting bilis naman anjan na sila!! Nakakaalarma na ang dami at pag lala ng pangyayari kaya napasinghal na si hannah.
Dito!! Bilis!! Naka pasok kami sa isang bahay na may gate. Luma na pero wala kaming choice.  Pipili pa ba kami? Eh mamatay kami pag nangyari yun.

Ilang minuto ang nakalipas..

Buti safe na tayo. Naka hinga narin kami ng maluwag. Tinalian ko ang paa ni al para mapigilan ang pag durugo. Nakatulog narin siya, sue?? Napatingin ako kay hannah. Makakaalis pa kaya tayo rito? Paano sila lola?? Nalungkot ako nang maalala ang sinabi nya. Malabo na kasing mabuhay ang sinuman base sa nakita ko. Isipin mo kaya pa. At buhay sila lola, kasi kung mawawalan tayo ng rason para lumaban talagang mamatay tayo. Sumilip ako sa labas. Wala nang masyadong zombies. Sinubukan kong mag halungkat sa nakatayong shelves. Halos wala naring laman. Umupo nalang ako sa upuan at tiningnan ang paligid. Magulong masyado. Pero napansin ko ang picture na nakatayo sa taas ng ref. Isang pamilya na may 2 anak. Mukhang masaya talaga sila. Tumulo ang luha ko kasabay ng masikip na pakiramdam sa dibdib.
Naalala ko sila mama at papa.
Flashback..