" ဟက္စ္တီရာ မၿပီးေသးဘူးလား!!? "
တျဖည္းျဖည္း ေတာင့္ခံထားတဲ့ သူတို႔ အကာကြယ္ကလဲ အက္ကြဲလာသည္။ ဇူးစ္က စိတ္မရွည္ပဲေအာ္သံကို ဟက္စ္တီရာက ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ျပန္ေအာ္သည္။
" ႏွလံုးခြဲစိတ္တာ ၂နာရီေလာက္ ၾကာတယ္!! မၿပီးေသးတာ မတတ္ႏိုင္ဘူး!! "
ေဘးနားကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆားဘရက္စ္ တဟုန္ထိုး ခ႐ိုနပ္စ္ဆီ ေျပးသြားတာ ေတြ႕လိုက္သည္။
" ဆားဘရက္စ္!! "
သူ႕ေနရာကလဲ ေရႊ႕လို႔မျဖစ္ေတာ့ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ျကည့္ေနရင္း အျဖဴေ၇ာင္ အလင္းတန္းႀကီး ထြက္လာသည္။ ဘယ္သူေအာ္မွန္း မသိတဲ့ နာက်င္ေနတဲ့ အသံနဲ႔အတူ အရိွန္လာထိမွန္ၿပီး သူတို႔ အကာကြယ္ႀကီး ၿပိဳက်သြားတာသိလိုက္သည္။
ဖုန္မႈန္႔ေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္သံေတြၾကားမွာ ပထမဆံုး သူ႕ဆီျပန္ေရာက္လာတာက ေ၀၀ါးေနတဲ့ အျမင္အာ႐ံုျဖစ္သည္။ တရိပ္ရိပ္မူးေနတဲ့ ေခါင္းကို အသာဖိရင္း ေဘးမွာက်ေနတဲ့ ဓားကို္ဆြဲကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။
သူေနာက္ဆံုးျမင္လိုက္ရတာကို သတိရလိုက္ေတာ့ အသည္းအသန္ လိုက္ရွာမိသည္။ ရွာေနတဲ့သူကို မေတြ႕ေပမယ့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ထဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ Kai ကိုျမင္ေတာ့ ေျပးသြားလိုက္သည္။ ဇူးစ္ကို ဆြဲထူရင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္မိျပန္သည္။
" ဆားဘရက္စ္ "
ခပ္တိုးတိုး ထြက္လာတဲ့ သူ႕အသံကို ဘယ္သူမွၾကားပံုမရ။ ဇူးစ္က ေခါင္းေမာ့ရင္း ေျပာလာသည္။
" Fuck ငါဒီေန႔ေခါင္းကြဲတာ ဘယ္ႏွစ္ခါရိွေနၿပီလဲ "
" Kai ဆားဘရက္စ္ကို ရွာရမယ္ "
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူေရွ႕ကထြက္သြားေတာ့ ဇူးစ္က ခ်က္ခ်င္း ေဘးနားေရာက္လာသည္။ သာႏိုတို႔စ္ကေတာ့ စိတ္ခ်ရမွန္း သိသည္။ ဟက္စ္တီရာနဲ႔ လူစီဖာ ေဘးနားရိွေနတာကို သူ႕ကိုလွမ္းေျပာထားသည္။ သူတို႔သြားေနတုန္း သူတို႔ေရွ႕ကို လြင့္လာတဲ့ အပိုလို ကိုထူေပးလိုက္သည္။
အပိုလိုက အိတ္ကပ္ထဲက တခုခုကို အသည္းအသန္ထုတ္ရင္း ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ၾကည့္ေနသည္။ ဘာဂ်ာ အက်ဳိးေလးကို လက္ထဲကိုင္ရင္း နဖူးကေသြးေတြသုတ္ရင္း အပိုလိုက ေျပာသည္။
![Redemption [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/163527494-64-k955576.jpg)