Chapter 1- Marlboro

6 0 0
                                    


"Ree, can you believe it? He looked at me! Sa three years na paghihintay ko na pansin niya rin ako" natutuwang sabi ni Tracey sabay upo sa harapan ko.

Umupo ako ng maayos at napalungo sa sinabi niya. Kailan ba siya titigil sa pagpapantasya sa lalaki na yun. Kahapon pa nangyari yung aksidenti nilang banggaan pero hanggang ngayon di parin siya nakakamove.on.

"He didn't looked at you directly Ce, he just glance at you in one second." komento ko, just to clear her thoughts.

"Kahit na, at least diba napatingin siya sa akin" pagpupumilit niya sabay kuha ng kape niya sa ibabaw ng mesa.

I sipped at my coffee and continue what i'm doing.

Nandito kami ngayon sa coffee shop malapit sa tabi ng school. Inaya niya na naman ako na dito na lamang kami magaral for our next quiz plus libre wifi rin dito, kahit alam ko naman na dito yung favorite spot nila Eleven at ang mga kaibigan niya. She just go here because of Eleven at nagiging favorite coffee shop na rin namin ito.

I heard the wind chimed on the door when it opened. Tumingin ako kay Tracey na ngayon ay pinipigilan ngumiti habang nakatingin sa kanyang kape. I can see the sparks on her eyes while drinking it.

What did you do to her Eleven Yusaf Mustafa?

Lumingon ako sa likuran ng marinig kong umusod yung upuan sa katabi naming table. They're sitting next to us. May agad namang lumapit na waitress sa kanila at kinuha ang mga order.

Bumalik na lamang ulit ako sa aking ginagawa habang pasulyap-sulyap naman tumingin si Tracey kay Eleven.

Hindi ako maka-concentrate sa ginagawa niya. She's pretending doing something pero na kay Eleven yung mga atensyon niya. Tss, kailan ba 'to titino?

"Whoa, where did you bought that Rolex, El?" rinig kong sabi ni Thomas, isa sa mga kaibigan ni Eleven. He's much younger than all of them.

"Someone's gave it to me" bored niyang sabi sabay balik sa pagbabasa niya ng libro.

I saw Tracey bit her lip and then drink her coffee.

"So, its an early birthday gift" sabi rin ni Max na katabi lamang ni Thomas. Lumingon ako sa kanila at nakita kong tinignan ni Max ang loob ng paper bag at binabasa yung birthday card na galing sa loob nito.

That's the Rolex watch na binili pa ni Tracey galing sa Paris para lamang ibigay ito kay Eleven, kahit na may Exams kami that day.

"Why don't you wear this? I thought you like to collect watch, especially this limited edition." pagpapatuloy niya sabay balik nung bag. Hindi sumagot si Eleven sa tanong niya at uminom lamang ng kape.

"If you don't like it, can i have this? Since you already have a lot of watches." sabi ulit ni Thomas sabay kuha ng paper bag sa harap ni Eleven.

Nakatitig lamang si Tracey kay Eleven na may lungkot sa mga mata.I looked at Eleven waiting for him to say anything.

Agad naman akong napatingin sa tabi ko ng marinig kong natumba yung upuan. Yung mga taong malapit sa amin ay napatingin, pati na rin sila Eleven. Tracey was standing beside of it and she's panicking. Agad niya namang pinatayo ulit yung upuan at tumatakbong lumabas ng coffee shop.

i immediately grab my things at sinundan si Tracey. But before i can go out i glance at them and they're all looking at me too, especially si Eleven na wala kahit anong emosyon sa mukha niya. That jerk.

How can he be this mean to someone who makes some effort just to give him a gift. Mas mabuti sana kong tinanggap niya atleast na appreciate pa ni Tracey.

Paglabas ko ay hindi ko na makita si Tracey. Inikot ko yung coffee shop but she was nowhere? I decided na pumasok na lamang sa next class ko since malapit na rin magtime at baka na una na rin siya.

Pagdating ko ng room ay wala pa masyadong tao, wala rin si Tracy. Kinuha ko yung phone ko sa bag at tinext siya. I also called her but her phone's cannot be reach.

Inilabas ko na lang yung notes ko para sa subject dahil may representation kami ngayon. I've been studying these words last night but i have troubled to understand some of it.

Mga ilang minuto din ay dumating na yung prof namin pero hindi parin pumpasok si Tracy. Halos nandito na rin lahat na mga kaklase ko. I saw Allen smiled at me when he entered the room.

"Nakita mo si Tracy?" agad kong tanong sa kanya ng umupo siya sa tabi ko.

"No, why? Nagaway kayo?" sagot niya habang kinukuha yung notes sa bag niya. I shook may head to answer him nang magsimulang magdiscuss yung prof.

....

Natapos ang klase ko ng hindi parin nakikita si Tracy. Kanina pa ako tawag ng tawag sa kanya pero hindi niya parin sinasagot. Asan na kaya ang babae na yun?

Pagmay nangyari talagang masama kay Tracy ikaw talaga sisihin ko Eleven Yusaf

Dumaan muna ako sa isang malapit na convenient store para bumili ng makakain bago umuwi sa dorm. Paniguradong wala na namang laman yung ref namin dahil sa kakatambay ng kapatid ni Ate Riana doon.

I picked some biscuit and noodles then dumeritsyo na ako sa counter. Ang haba ng pila pero keribels parin kasi malayo pa ang lalakarin ko paghindi ako nagtiis.

Isang tao na lamang ang hihintayin kong magbayad pagkatapos ako na. Iisa lang yung counter dito at ihing-ihi na ako sa kahihintay dahil sa haba ng pila at sa kamalas-malasan ko pa, sira yung cr nila dito. Habang namimilipit na ako sa pagtitigil ay finally ako narin.

Nang makaalis na yung babae ay agad kong pinatong yung dala ko sa counter para maiscan yung binili ko. Magbabayad na sana ako ng maunahan akong magabot ng pera.

"One pack of Marlboro please" agad naman akong napatingin sa lalaki nung nilagay niya yung fivehundred pesos sa counter. Napataas  naman ang kilay ko kong sino ito.

Napatigil naman yung babae sa pasascan at napatitig kay Carson. Don't tell me na uunahin niya yung lalaki na yan kaysa sakin.

Hindi alam ng babae kong sino na yung uunahin niya kasi maslalong inabot ni Carson sa kanya yung bayad nito.

"Keep the change" dagdag pa nito. Nang hindi parin gumagalaw yung babae ay tinignan ko ulit si Carson.

"Ako muna" sabi ko sa babae at maslalo ko rin inabot sa kanya yung bayad.

"As you can see, first come first served dito at tignan mo naman oh, kanina pa kami nagpipila" sabi ko sabay lingon sa mga tao sa likuran at nakasimangot na rin.

"Kaya kong gusto mong magbayad pumila ka po" dagdag ko ulit at pinaikes yung paa ko. Ihing-ihi na talaga ako, feeling ko isang galaw na lang sasabog na yung pantog ko.

Tinitigan niya muna ako ng matagal bago umalis para pumila. Good for him, have some manners mister.

Nang matapos ako sa pagbayad ay agad akong lumabas sa convenient store. Lakad-takbo yung ginawa ko para lamang makarating sa dorm.

Nadaanan ko pa sila Eleven and they're looking at me weirdly. Wala na akong time para sa kanila, mabuti na lamang ay malapit lang yung dorm sa dito.

All At OnceWhere stories live. Discover now