"လမ္းကုိ ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္လုိ႕မရဘူးလား??"
"ဘာလုိ႕လဲ? "
"ပန္းပြဲေတာ္ကုိလာတာ လမ္းျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ရင္း ပန္းအလွေတြ ခံစားရမွာေပါ႕ ဘာလုိ႕လမ္းကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ေနရတာလဲ??"
ဆယ္ဟြန္း၏အထြန္႕တက္စကား၌ စက္တပ္သကဲ႕သုိ႕လွမ္းသည္႕ ေျခလွမ္းက်ယ္တုိ႕က ရပ္တန္႕သြားရသည္။ အျမဲတေစ အျပံဳးစြက္သည္႕ မ်က္ႏွာက ယခုမူ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕ကာ မႈန္မႈိင္းမႈိင္း……။
ဆယ္ဟြန္း သူ႕မူသြင္အား လန္႕ေနရစဥ္ ႏႈတ္ဖ်ားမွေျခြေသာ ေလသံႀသရွရွ……။
အျပံဳးသည္ကား တစ္စြန္းတစမွမရွိ။
"ပန္းအလွကုိ ခံစားဖုိ႕??"
"အင္းေလ "
"မင္းမ်က္ႏွာေလာက္ ကုိယ္ပန္းေတြကုိစိတ္မဝင္စားဘူး။"
"အာ~"
လူသူမေႀကာက္
ရုပ္တည္ႀကီးႏွင္႕ဆုိလာသည္႕အခါ ရွက္ဝဲဝဲႏွင္႕ နားရြက္ရဲပါးရဲရသည္က ဆယ္ဟြန္းသည္သာလ်င္…။
လူသူကုိ ဂရုမျပဳတတ္သည္႕ ေရေျမ႕အရွင္ေဟာင္း အမတ္မင္းသည္ကား ရွက္ရြံ႕ျခင္းအတိျပီးသည္႕ ဆယ္ဟြန္းလက္အား ဖြဖြဆုပ္ကုိင္လာ၏။ ျမတ္နုိးယုယျခင္းျပည္႔စြာႏွင္႕……။
ခ်ယ္ရီတုိ႕သည္ကား ေလအေသာ႕၌ဝဲရင္း ကုတ္ျပာရင္႕ရင္႕ထပ္ဝတ္သည္႕ အသြင္ခန္႕ေသာ ထုိလူသားအနားခစားလ်က္……။ ဆယ္ဟြန္းသည္ကား ထုိျမတ္နိးရိပ္ျပည္႕ေသာ မ်က္ဝန္းအစုံအား ေငးရင္း ဟန္မေဆာင္နုိင္လြန္းစြာ နႈတ္ခမ္းဖ်ားတုိ႕ေကာ႕ညြတ္ျပံဳးမိေလ၏။
"အခုထိ မေျပာင္းလဲေသးဘူး။ "
"ဘာကုိလဲ?"
"အဲ႕ဒီအမူအက်င္႕ေလးေတြ ေျပာတာပါ။ မင္းျပံဳးလုိက္ရင္လည္း လွုတုန္းပဲ။ အရာရာ အရင္ကအတုိင္းပဲ။"
"အင္း ဟုတ္တယ္။ အရာရာ အဲ႕ဒီတုန္းကအတုိင္းပဲ။ "
"တစ္ခုေတာ႕ မတူေလာက္ေတာ႕ဘူး။"
"ဟမ္? ဘာလဲ?"
"မင္းအေပၚထားတဲ႕ ကုိယ္႕အခ်စ္ေလ"
"ဘာ!?"
မဲ႕ျပံဳးတသြယ္ႏွင္႕ ခပ္ေထ႕ေထ႕ဆုိလာသည္႕အခါ အိုဆယ္ဟြန္းသည္ကား အရင္ဘဝမွ ရာဇအိေျႏၵတည္းဟူသည္လည္း သတိမဝင္ေတာ႕……။ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္လ်က္
ရင္ခြင္က်ယ္က်ယ္အား ထုရုိက္လ်က္ ေဒါသအႀကီးအက်ယ္ထြက္လာသည္။
YOU ARE READING
' Nostalgia '
Fanfictionမင္းဘယ္မွာပဲရွိေနပါေစ။ ကုိယ္ရေအာင္ ရွာနုိင္တယ္။ Fiction Title Song:For You(Scarlet Heart :Ryeo) (First:You should read Two Suns make One Love(ေနႏွစ္စင္း၏ခ်စ္ျခင္း) to read this fiction)
