Chapter 18 - Duel

94 5 0
                                    



Kinabukasan hawak ko ang braso ni ate Mik noong papasok na kami sa academy. My eyes felt like carrying the weight of the world. Closing every second, I tried to stay awake and no matter I blink matuyo ito. Sobrang tuyo nahihiya na 'yung Sahara dessert. Joke lang.

Nang tuluyan kaming makapasok ay hindi na ako nagulat nang marinig si Yana na biglang lumitaw sa harap namin.

"Good mor...woah Nerissa anong nangyari sa'yo?"

"Ayan puyat." Si ate Mik na 'yung sumagot dahil sa antok hindi ko kaya ang magsalita. Remind me to thank her later.

Natawa si Yana. "Anyways, I hope you can survive your classes Nerissa but no worries I'm here to cheer on you." Walang lakas kong tinaas ang kamao saka kumapit din sa braso niya upang magpatuloy sa paglalakad habang nakapikit. Kahit five minutes lang na nakapikit, ayos na.

"By the way, I heard something that –" hindi ko narinig ang sunod na sinabi ni Yana nang bigla akong wala sa sariling napaatras. I opened my eyes, surprised to see silvery-white wind passed in front of me. Hinawakan ko ito at walang segundo na napaatras ulit. Accidentally hitting someone. Someone...


"What the – ikaw na naman?"


...like Loren.

Napangiwi ako nang makaharap si Loren.

"How dare such a weakling come near me. Back off bitch, you don't deserve my level." Loren raised her hand at madali akong pumikit, expecting her to slap me but nothing happened.

I heard her sighed that made my eyes flash open.

"Right, I shouldn't lay my oh-so-pretty hands on you. I don't wanna obtain nor touch such a low type of person." I scoffed in disbelief. I really wonder why she's so rude to me. The harsh words she's saying, I don't know where all her hate comes from.

"You're weak who does nothing to remember everything." Napakurap ako sa sinabi ni Loren. Her words stings like fresh obtained wounds but those eyes...her eyes they don't look resentful at all. They look rather sad.

"Chill homies." Wika ni Loren nang lumitaw si ate Mik at Yana sa gilid ko. All looking intently at Loren. "Strong vampires like you both shouldn't be with such a lowly hu–"

"Watch it, Loren." Ate Mik said in a serious tone. Her fangs in snarling manner.

Napalingon ako sa kanya nang marinig ang ganoong boses niya sa unang pagkakataon. I never heard ate Mik so serious, scary and intimidating at the same time.

"You watch it Mik." Loren said, pointing at ate Mik. "I know what you're hiding. I now know everything. Within you and your little puny..." Loren paused to looked at me, scanning from head to toe. Hindi ko naman matigilan ang yumuko.

"...weakling somebody." Mahina siyang natawa. "She's so weak I don't even wanna speak her name. And as if I know." Umirap siya at humalukipkip.

"Ano na naman ba ang trip mo Loren? It's so early in the morning, why are you doing this? You are not like this." Sabi ni Yana. Pansamantalang natahimik si Loren at matuwid na tumingin kay Yana.

Umiling siya at walang emosyong nagsalita. "You don't know me." Sagot ni Loren pagkatapos ng ilang segundong katahimikan.

"And you also don't know Nerissa." Puno ni ate Mik. Loren looked pissed, not accepting her immediate defeat.

May sasabihin pa sana siya nang naagaw ang attention nang may nag-anunsyong dumating na ang Founder's Bloodline.

"Hindi pa tayo tapos." Huli niyang sabi sa'kin bago tumakbo papunta sa harap ng academy. Umiiling na naglakad nalang kaming tatlo paalis.

The Crimson Curse✔Where stories live. Discover now