Sześć Pęknięć Szklanej Kuli

Pęknięcie 7. Dzień, w którym odczytuję przeszłość

Mam dwadzieścia lat.

Siedzę na łóżku w swoim studenckim mieszkaniu i patrzą w ścianę.

Obok mnie leży stary zeszyt z wytartą okładką. Kartki są pomiętoszone od ciągłego przewracania.

Sięgam po niego. Czytam zapisy, choć znam je na pamięć. Jest ich niewiele, ale w niemal każdym pojawia się moje imię. 

Jestem studentem.

Mam dwadzieścia lat.

Nazywam się Tsukishima Kei.

Pękam.