Just PRETENDING

Chapter 25

25JP

"And I never stop loving you"

"Yeah? Eh ano yon? Dalawa puso mo? Pwede ba wag mo kong gawing tanga! Tapos na ako sa phase na yan!" Mahina pero may diin kong sabi sa kanya.

Tumayo na din ako para puntahan siya.

"Follow me. Baka magising ang anak ko kaka sigaw at bato ko sayo nang kung ano. Wade ikaw muna bahala sa anak ko." Tumango lang naman sa akin si Wade.

Nag punta ako sa Fire exit para pwedeng pwede ko siyang Ihulog.

"I'm really sorry Hon" Pag sisimula niya. Damn that 'Sorry' again. Para na siyang sirang plaka, kairita na.

"Pwede ba! Yang sorry mo Made in China!"

"I still love you Hon. Hindi naman nag bago yon. Hindi ko alam kung bakit ko nagawa yon sayo, basta isang araw gusto ko na siyang protektahan. Mas pinili ko siya kaysa sa Pamilya natin, yes mali. Wala akong maidadahilan don. I'm a coward, I know"

Naka tingin lang siya sakin. Hinihintay ba niya yung sasabihin ko? Gusto ko Nanaman siyang sampalin pero Sawa na ako. Nasasaktan din kasi ako pag sinasampal ko siya, ang kapal kasi ng muka. Masakit sa palad -_-

"Yun na yon? Yan na yung matinding dahilan mo? Oh eh ano na gagawin natin ngayon?" Walang emosyon kong sabi sa kanya.

"Do you still love me?" Napa ngiti ako sa tanong niya. Ano naman gagawin niya sa sagot ko?

Pagod na ako sa issue namin nato. Kung gusto kong matapos na lahat. . .

"Yeah. I never stop loving you" Ngumiti din naman siya sa sagot ko.

^_^"Thank you" umiiyak siya pero pilit padin siyang ngumiti.

"Tell me the whole story. I know you River, you're a coward I know. But not just a coward" Gusto ko sabihin niya sakin lahat. Never niyang dinefend ang sarili niya which I hate.

"Why did you chose her over us?"

"She's my friend. A lovely one. Ayoko siyang masaktan, gusto ko siyang protektahan hanggat kaya ko. I saw myself to her. Yung struggles sa buhay, yung araw araw mong kailangang patunayan yung sarili mo sa iba para tanggapin ka. She doesn't have anything just like me. You're the strong one"

"Naka hanap ka ng katapat mo. Yung walang kailangang I compare kasi same kayo. Yung walang problemang kahaharapin at yung hindi complicated. You chose the easy way. You chose her because she's week and I'm strong at mas kailangan ka niya kaysa sakin kasi na sakin na lahat. It's that what you're saying?"

Mahinahon kong sabi sa kanya. Hindi siya nag salita. Meron pa, may hindi pa siya sinasabi sakin. I know there's something wrong.

"I'm not that strong. You know It. Takot ako sa dilim, takot ako sa kidlat at kulog, takot ako sa multo. Napaka iyakin ko pag dating sa mga sad movies. I'm scared of loosing you. Ikaw lang ang nakaka alam lahat ng yon. I'm strong because of you, you're my strength and weakness. What kind of excuse is that? You're better than that, Hon"

Lumapit ako at sinandal ang ulo sa dib-dib niya. I'm crying again.

"4th birthday ni Angel. I'm gonna tell you everything. I'll asked for forgiveness. Mag mamakaawa akong patawarin mo at bigyan ulit ng second chance. Pero kinausap ako ng Dad mo. Nang liit ako Hon. Pina muka niya saking hindi ako karapat dapat sa inyo which is right" Hindi ako nagsalita at hinayaan lang siya.

Niyakap niya lang ako nang mahigpit. I can feel her pain.

"Narealize ko, yeah he's right. Ano pang karapatan kong humingi ng tawad? Niloko kita at hindi na mag babago yon. I don't deserve you. Naisip ko na mas sasaya ka kapag wala na ako. Wala ka ng matatanggap na criticism mula sa Ibang tao. Magiging normal na ulit yung buhay mo"