Chapter 14: Unexpected Changes

1.2K 61 36
                                    

Chapter 14: Unexpected Changes
~💖~

Mint's POV

The class start and i feel that there's someone staring at me kanina pa. At di ko na kailangan pang lingunin para malaman ko kung sino ang taong yun dahil obviously i can see on my peripheral vision ang shock sa mukha nya. And to tell you the truth medyo naiilang ako sa way nang pagtitig nya sa akin. Its like the old times, nung kami pa. Yeah right, nung panahon na pinaniwala nya ako na totoo lahat ng mga pinapakita nya. Bullshit!

Until i can't take it anymore ay nilingon ko na sya at sinamaan ng tingin.

"Could you please stop staring at me, will you?" I said irritatingly.

Mukha namang mas nagulat pa sya sa sinabi ko. Di naman kasi ako dati mahilig magsalita ng english and the way i said those to him ay may pagka brat attitude pa.

"O-oh s-sorry..." Nauutal nyang sabi.

"Tss..." I hissed and rolled my eyes over him.

Nagpatuloy lang ako sa pakikinig ng lesson hanggang mag-recess na. Agad akong tumayo at kinuha ang nag ko at sinuot ito. Akmang lalakad na ako ng may brasong pumigil sa akin.

"Mint, pwede ba tayong mag-usap?" He ask.

I just raised my brow with him.

"As far as i know, wala naman tayong dapat pag-usapan. And also i don't talk to shits." I bluntly said.

"And could you please get off your filthy hands on my arm?!" Mataray kong saad.

Agad naman siyang napabitaw at napayuko.

"I know na ako ang dahilan kung bakit ka nagbago. And i just want to say sorry sa mga nagawa ko sayo." He said sincerely.

"Oh don't be so boastful Mr. I didn't change because of you. Maybe dahil sa mga ginawa mo sa akin ay nagising ako sa mga katangahan ko pero di ako nagbago para sayo. And i just wanted to thank you for what you did because that gives me courage to be a better person." I said.

"You know what, you really remind me of someone..." He said unconciously.

I suddenly smirk.

"Oh you mean, the one you like at first sungit right Joshua Tan." I said cooly.

(Refer to the Chapter 67: I Found A Love of MBAGR)

"H-how did you know that?" Di makapaniwalang saad nya.

I walk closely to him and caress his cheeks.

"It's because i'm the one who you've been like before. When we're still young. Don't you remember that? Oh well, sino nga ba naman ako para sayo di ba? Haha." I said and fake a laugh.

Yeah, i do remember that time. Simula ng bumalik ang mga ala-ala ko ay natatandaan ko na lahat-lahat. And now it makes sense kaya pala attach ako sa kanya before dahil may past pala kami. But, past will remain past kaya dapat di ko na pagtuonan pa ng panahon ang mga bagay na nangyari na. It's just a waste of time.

"I-ikaw si Ms. Sungit? P-pero paano?" Naguguluhan nyang tanong.

"Believe it or not, i don't care. It's up to you. Maybe nagtataka ka pero guess what that person is finally back. And it's not nice to meet you again, Joshua Tan."  I said at tuluyan na akong umalis.

~•~

I'm here at the school cafeteria at sa kasalukuyang naka pila ako. I was kindly getting bore here when someone approach me.

"So the nerdy duff is back. Bakit ka pa bumalik? Yan tuloy amoy basura ulit ang environment ng University dahil sayo." Maarte at bitch na pagkakasabi ni Cindy. Yeah, the one and only.

"Excuse me, are you talking to me? Sure ka bang ako ang mga sinasabi mo? Nerd and duff, ako? Malabo na ba yang mga mata mo. Oh god magpacheck up ka na Cindy baka lumala yan, tuluyan ka pang mabulag sige ka. At basura ako kamo? Well, kung basura man ako at least ako yung uri ng basura na nari-recycle pa eh ikaw kapag naging basura ka, oh gosh nakakaawa ka kung sakali kasi ikaw pag naging basura ang uri mo ay yung nabubulok! Kapag natapon ka na wala nang magkaka-interest pa sayo." Bad Ass kong saad.

I saw her jaw dropped. Oh ano ka ngayon Cindy-monyo. Kala mo di pa rin ako marunong lumaban well so sorry to disappoint you but you're wrong.

"How dare you to talkback to me you bitch!" She madly said at akmang sasampalin ako pero inunahan ko na sya.

Yeah, i do slap her. Hard.

"Oh yeah, i dare because i want to. And for your information, i'm not a bitch. It's you. At kahit kailan di ko gugustuhin na maging bitch katulad mo. Because as far as i know, i'm better than you. And Bad Ass is always better than Bitches, itatak mo yan sa utak mo. Yun nga lang kung may utak ka talaga. Haha." Mapang-asar kong sabi.

I grab my tray.

"I thought i'm hungry but i guess i'm not anymore. Nakita kasi kita. Oh well, i think you're already hungry na kaya sayo na lang 'to. You're welcome." I blankly said at tinapon sa mukha nya ang platong may laman na sphagetti.

"Aaaahhhh!" Tili nya. I smirk.

"Oh baka mabulunan ka, sayo na rin itong juice ko." I politely said.

At tinapon ko ulit sa mukha nya ang orange juice na hawak ko.

Narinig ko naman ang tawanan ng mga tao.

Bakas sa mukha ni Cindy ang galit at pagka-irita dahil sa ginawa ko.

Oh well, the hell i care. Dapat lang yun sa kanya.

The day has ended with a victory smile on my face.

Pagkarating ko ng bahay ay agad kong ikinuwento kay Mommy ang mga nangyari.

"Well, good job sweetie. I know you can handle them well." Puri sa akin ni Mommy.

Pagkapasok ko ng kuwarto ay nagbihis agad ako at humiga sa aking kama.

Tama lang ginawa ko kanina dahil kung tutuusin ay kulang pa yun at wala pa yun sa kalingkingan ng mga ginawa nila sa akin. There's so much more for them to see from me.

Just wait for my next plan...

To be continued...

Spoiler/Next Chapter: 3rd List- Get Into Dance Institution. Abangan!!!

A/N: Welcome Back to me!!! Yey! At last nakapag-ud na rin ako. Haha. Anyway, sana nagustuhan nyo. And see you on the next chappie!

~💖~

A/N: Sorry for the TYPOS guys!!!

Vote🌟 + Comment💬 = Happiness & UD!!!

Follow me here in Watty and Belle Montero WP on FB for more updates.

-belle_iswak4ever

Girlfriend Wanna be: The UNEXPECTED Beauty || TaeLisKook FFWhere stories live. Discover now