Benim kalbimde kilerim var.
Bazen açıyorum kapısını, yüzüme vuruyor sakladıklarımın kokusu. Şişelerin içine güzel anılar saklamışım. Belki ilerde lazım olur diye, toprak küplerin içine hayallerimi basmışım. Sevdiklerimle çıktığım bir kır gezinden topladığım, birinden aldığım, yolda bulduğum çiçekleri kurutup kaldırmışım rafa. Duvarlarına güzel günler, güzel sözler, iyi dilekler asmışım. Güldüğüm anları, güzel geçen zamanları eritip kavanozlamışım, hepsinin üzerinde "ah ne güzeldi" yazılı...
Çocukluğumu çuval çuval saklayıp duvarlara dayamışım. El altında dursun, en çok o lazım oluyor. Hüzünlerimi açıkta bırakmışım, hava alsın, çabuk bozulsun, atılsın... Kapının arkasında bir elek asılı...
Hatırladıklarımı elemek, işime yaramayanları ayırmak için...
İçeriye girip dolaşıyorum bazen. Bazen yeni anılar bırakıyorum, bazen eskileri karıştırıyorum.
Çare oluyor. Kapıyı tekrar kapattığımda iyi hissediyorum kendimi.
Burası kalbimin geçmiş zaman kileri.
-⚘
