BİR PARÇA MASAL 2 AŞK

Gecenin Rengi

Rüya'nın sergisinin açıldığı gece

Bu gecenin rengi siyahtı. Sabahı ise belki ondan daha da siyah olacaktı.
Yavuz patronunun emri ile arabanın direksiyonunu Sami Hanzade'nin yalısına sürmeye başladığında Aras başparmağını telefonun ekranında gezdirdi.
Rüya'nın sergiye giderken giydiği elbisenin bordo rengine bakarak gülümsedi.
Bordoyu hiç sevmezdi, o korku dolu yağmurlu gecede annesinin odasına girdiğinde yatağın üzerine serilmiş yatak örtüsünün bordo rengi, gözlerine o gecenin rengini kazımış ve öylece bırakmıştı. Annesinin onu terk ettiği gecenin rengiydi o...

Aras tam uçağa binmek üzere iken Çağrı Mert, Rüya'yı sergiye götürmek için eve gittiğinde bu fotoğrafı çekmiş ve Aras'a yollamıştı.
Parmağı fotoğrafa son birkaç dokunuş bıraktıktan sonra dudakları harflere ses vermeden derin bir sızıyı vurguladı. "Özür dilerim."
Gözlerini yumduğunda gecenin içinden sıyrılıp giden araba gibi akıttı düşüncelerini zihninden. Bu özür, sergiye gitmeyeceği içindi. Gidemezdi, karısına aşık bir adamın tehditlerinin mengenesine girecek bir karakteri, bir hayatı, bir aşkı yoktu onun.
Aras Karahanlı boyun eğecekse bu sadece Rüya'ya karşı olacaktı ve şimdi zaten oraya gitmeyerek bunu yapıyordu.
Bu özür Rüya'yı kendi hayatına alış sebebi içindi. Siyasi kariyerine destek olacak bir evliliğin, gerçek aşkını nasıl da lekelediğine dairdi.
Sami Hanzade'nin kendisini bekliyor olduğunu bilerek aylar önce koskoca bir vaade attığı adımlarını, bu sefer koskoca bir itirafın ilk basamağına attı.
Hanzade'nin ifadesiz suratlı, iri yarı adamı Aras'a başı ile selam verdikten sonra beyaz ahşap kapıyı sonuna kadar araladı. Aras,Sami Hanzade'nin devasa siyah masasının diğer ucundaki görüntüsünü gördüğü anda sancılı konuşmasının ilk sinyalini oldukça mesafeli bir "İyi akşamlar," temennisi ile verdi.
"Hoş geldin Karahanlı ama pek hoş gelmişe benzemiyorsun."
Hanzade, Aras'ın sıkıntılı halinden pek de hoşnut olmasa da ondan gelecek her şeye hazırlıklıydı. Aras gibi güçlü karakterler öyleydi.Onlar, her şeyleri ile sıra dışı insanlardı ve sıra dışı olabilecek her davranış, her karar illaki hayatlarının bir parçası idi. Belli ki bu an, sıranın dışına çıkılan bir andı ve Hanzade daha önce bu anlara defalarca şahit olmuştu.
Onu o yapan ise böylesi kırılma noktaları ile baş edebilme gücüydü. Aras'ın kendisini daha iyi keşfetmesini sağlamıştı. Şimdi Aras'ın söyleyecekleri her ne ise bu keşfi yer altına gömmesine asla izin vermeyecekti.
"Söyle, bu ziyaretini neye borçluyum? Eşinin yanından olman gerekirken buradasın."
"Buradayım çünkü burada olmam gerekiyor."
İki adamın tokalaşması son bulduğunda Hanzade eli ile kibarca siyah deri koltuğu işaret etti ve kendisi de patron koltuğunun aynı renk derisine iyice yerleşti. Aras bir an bile düşünmeden dudaklarında hazır olda bekleyen sözcüklerini sıraladı.
" Rüya'ya her şeyi anlatacağım ve buraya bunu söylemeye geldim. Artık Rüya hakkında düşünmeniz gereken tek şey, onun sadece benim eşim olduğudur. Kariyerimin bir parçası olduğu değil."

Aras'ın kararlı sesine karşın Hanzade'nin dudakları hafifçe kıvrıldıktan sonra tek kaşı havaya kalktı. "Büyük ihtimal ile seni terk edecek öyle değil mi? Ve sen kısa bir süre sonra parti yönetimine gireceksin, ardından da partide önemli görevlere başlayacaksın."
Sivri çenesini kaşıdığında, iki adamın arasında vuku bulan kim daha sakin oyununa inat Aras'ın kariyerinde yeri yerinden oynatacak bir karar değil miydi bu?
Prens kıza aşık olmuştu! Ve o prensin kıza verdiği masal parçası şimdi ya paramparça olacaktı ya da masalı tamamlayacaktı...
Çünkü prens kendi elleri ile kalbini kıza verecekti...
Sami Hanzade elbette Aras'ın keskin kararını genç adamın gözlerinden okuyordu.
"Şu anda parti Tuğrul Giritli'nin yersiz istifası yüzünden oldukça zor durumda ve biz bu ani olayı düşünmek yerine bunları konuşuyoruz."
Aras gözlerini kendine olan nefreti ile kıstı. "Rüya'yı konuşmamamız gerektiği için bunları konuşuyoruz."
Yaşlı kurt nefesle karışık sinirli bir gülümseme sundu. "Öyleyse siyaset ve ya Rüya ya da her ikisi ama illaki bir şeylerden vazgeçiyorsun," dese de biliyordu Aras asla vazgeçmezdi.
Biliyordu buraya gelme sebebi, Aras'ın bu yola başladığı noktadaki görüşlerinin bütünü ile değişmiş olduğunu kendisine aktarmak istemesiydi. Hanzade sadece Aras'ın aklındakileri öğrenmek istiyor ve gerekirse, onun yıpranmadan bu süreci atlatmasını sağlamak istiyordu.
Beyaz bıyıklarının altındaki dudaklarını 'bilmiyorum' dercesine kıvırdı. "Hem de hiç ummadığım bir anda."
Aslında yaşlı adam sadece Aras'ı baskı altına alıyordu.
"Sayın Hanzade, nefes aldığım sürece ne kariyerimden ne de Rüya'dan asla vazgeçmeyeceğim."
Aras'ın iddialı ses tonu Hanzade'nin tam da beklediği sözleri verse de yaşlı kurt vazgeçmedi. "Öyleyse neden bu itirafı basamakları iyice tırmandığın bir güne saklamıyorsun?"
Aras gözlerini masanın diğer tarafında oturan adama diktiğinde birkaç saniye göz kapaklarını dahi kırpmadı.
"Çünkü Rüya'nın kariyerimle bir alakası olmadığını siz, kendim ve Rüya dahil herkese ispat ediyorum. Çünkü Rüya ile kariyerime destek amaçlı bir evlilik planlamış olsam da evlendiğimiz gün de buna dahil olmak üzere bu amacım çoktan yok oldu."
Arkasına yaslandığında prangalanmış vicdanına hürriyetin bir damla ışığını süzen sözlerini gönül rahatlığı ile sarf etti.
"Onunla evli olduğum her an, o sadece benim karımdı başka hiçbir şeyim değildi. Rüya'yı bu kararım yüzünden seçtim. Bunu inkar etmem mümkün değil ama onunla evlenirken niyetim asla bu değildi. Bu durumun aksini asla kabul etmiyorum Sayın Hanzade ve sizin de benim eşim hakkındaki bu düşüncelerimi bilmeniz gerektiğine inanıyorum."
Hanzade başını ağır ağır sallarken parmaklarını birbirine kenetledi.
"Yine de kariyerine katkısını asla inkar edemezsin."
Aras'ın vicdanını yaralayan bu sözler belki de onlarca bıçak darbesinin acısını bedenine yaşattığında göz kapaklarını kısa bir an yumdu.
"Öyleyse bu itirafı ona yaparak tüm katkısını geri almasına izin vereceğim. O gidecek, buna şüphem yok ama ben her şeye kaldığım yerden devam ederek kaybettiğim her şeyi geri alacağım."