After the cliff

3

Wolfs POV:

Het leek wel uren te duren voordat Mechels arriveerde. Ik keek voor me uit en probeerde alles helder op een rijtje te zetten wat er zojuist allemaal had plaatsgevonden. Mijn whisky lag ondertussen verspreid over de tafel.
"Rechercheur Wolfs, wat is er allemaal gaande?" Mechels stond met een bezorgde blik in de deuropening. "Waar is Eva?" vroeg ze terwijl ze een blik wierp op de whisky die van de tafel af drupte. "Hebben jullie ruzie gehad?" Mechels liep naar de keuken en pakte een doekje om de whisky op te vegen.

"Eva ligt in het ziekenhuis" zei ik met mijn laatste kracht en ik verborg mijn hoofd in mijn handen.

Mechels liet het doekje uit haar handen vallen en plofte machteloos in de stoel. "Wat is er gebeurd? Hoe en wanneer?" ze keek geschrokken voor zich uit.

"Frieda.. ze heeft helemaal geen vakantiedagen opgenomen.. Bols heeft haar ontvoerd en ik wist er alle tijd niets van. Ik dacht dat ze tijd voor zichzelf nodig had en.." Verder dan dat kwam ik niet. Ik stond op en liet naar de muur waar ik me vervolgens langs af liet zakken. Mechels liep naar me toe en legde voorzichtig een hand op mijn schouder. "Wolfs, ik wil jou vandaag niet op het bureau hebben, jij blijft hier en neemt je rust. We praten hier later over" Ik keek op en zag Mechels bezorgde maar zorgzame blik. Ze liep weg en draaide zich nog een keer om "Hou me op de hoogte!" Langzaam verdween haar schaduw naar buiten.

Ik stond op en keek om me heen, het was een puinhoop. Whisky op de grond, de fles die nog steeds omlag, en het doorweekte doekje waarmee Mechels de boel probeerde op te ruimen.

Met mijn hoofd vol gedachtes begon ik op te ruimen. Hoe zou het met Eva zijn?

Is ze al bijgekomen?

Zijn ze er al achter wat de oorzaak was?

Waar zit die lapzwans van een Bols?

Ik moest naar het ziekenhuis bellen, eerder had ik geen rust. Ik greep naar mijn telefoon en typte met veel frustratie het telefoonnummer in. "Goedemiddag, momenteel is er niemand van onze medewerkers aanwezig.. Is het spoed? Bel dan naar....06...." Boos smeet ik mijn telefoon tegen de muur

"Verdomme!" schreeuwde ik.

Gehaast zocht ik naar mijn autosleutel die ergens op de bar lag. Ik moest naar haar toe, hoe dan ook.
Ik greep de autosleutel en rende naar de auto, ik stapte in en reed met volle vaart naar het ziekenhuis