არჩევანი ჩემზეა არა...
გაურკვევლობაში ვარ.
ჩემი ფიქრების, დადებითი და უარყოფითი მხარეები, ერთმანეთში ირევიან და ნორმალურად, გადაწყვეტის მიღების საშუალებას არ მაძლევენ.
მე...
უბრალოდ არ შემიძლია ვიღაცის ერთდღიანი კახპა გავხდე და ჩემი საკუთარი სხეული ფულში გავცვალო.
მის მსგავსად ეს... შეურაწმყოფელი და
დამამცირებელია, ნუთუ ასეთი დაბალი დონის ადამიანი გავხდები..
და მართლაც, რომ დავთანმხდე ვინანებ კი ამას?
მე არავინ მყავს, ვინც მიმითითებს რა არის
სწორი, ვის ცხოვრებაზეც იმოქმედებს ჩემი სამომავლო გადაწყვეტილებები, ვისაც შევარცხვენ ჩემი მსგავსი ნაბიჯით.
ამ უზარმაზარ სამყაროში მე სულ მარტო ვარ.
ობოლი, ნაბიჭვარი, საზიზღარი, გულისამრევი, ჯანქუქი...
ყოველთვის ასე მომმართავდნენ
და ყოველთვის მეუბნებოდნენ, რომ დედაჩემს დავემსგავსებოდი.
ჰაჰა როგორი ირონიაა არა.
ქალი, რომელიც ყოველ შემხვედრს ფეხებს უშლიდა და მგონი ამის გამო თვითონაც არ იცოდა ვინ იყო ჩემი ნამდვილი მამა.
მე კი მისი შვილი, ამ ღვრთისგან დაწყევლილი, ცოდვილი კავშირისგან მოვლენილი უცოდველი ბავშვი, რომლის ცხოვრებამ, თვითონვე გადაწყვიტა რომ ისიც კაცების სათამაშო გამხდარიყო.
ნუთი მართლა ასეთი ბედი მიწერია?
ნუთუ მართლა დიდიხნისწინ იყო ჩემი ამბავი დაწერილი.
შემქნილი ტექსტი და ისტორიები,
ჯონ ჯონქუქის დიდებულ დრამაზე, მის წარსულზე, აწმყოზე და მომავალზე.
იქნებ დროა დავნებდე.
მე ხომ ამ სამყაროში უბრალოდ მარიონეტი ვარ
უძლური, დაუცველი, ცხოვების მძიმე დარტყმებისგან.
მე...
-არჩევანი უკვე გავაკეთე..._მართალია ეჭვი მეპარებოდა ჩემს გადაწყვეტილებაში მაგრამ უკან ვეღარ და აღარ დავბრუნდებოდი.
ცხოვრებამ მომცა შანსი,რაღაც ახალის გაგების,შესწავლის ცხოვრების.მე მას გამოვიყენებ უკვე აღარააქვს მნიშვნელობა რა მელის მომავალში.
დროა შევწყვიტო ყველაფრის წინასწარ გამჭვრეტა და უბრალდო დღევანდელი დღით ვიცხოვრო. -მე...თანახმა ვარ_ამ სიყვების გაგონებაზე, კიმ თეჰონს თითქოს წამიერად თვალებში ნაპერწკლებმა დაიწყეს ნათება, სახეზეც კმაყოფილი ღიმილი გადაეფინა, გულის სიღრმეში ფირობდა რომ ჯანქუქი ამ შემოთავაზებას დათანმხდებოდა და დასთანხმდა კიდეც.რათქმაუნდა გაუხარდა მაგრამ წამიერად. შემდეგ კი კვლავ დაასერიოზულა გამომეტყველება.
YOU ARE READING
Let's fuck the night away🔞
Fanfictionცხოვრება ყველას დასცინის და მარიონეტებოვით ათამაშებს. დედამიწა კი ერთი დიდი სცენაა, დადგმული პიესებით, რომლის დასასრულიც ნამდვილად არ არის Happy End_ი. ამ სამყაროს, მთლიანათ თავის ბნელეთით მოცულ მარაწუხებში ყავს მოქცეული კაცობრიობა. ყველგან უსამართლ...
