Co kryją nocne umysły?

Spacer po lesie

Kiedyś przejdę się po lesie nie bacząc na strach, ciemność. 

Odkryję wewnętrzny spokój, pojednam się z naturą, poczuję jak tętni ono życiem. 

Będę się napawał każdym dźwiękiem, nawet drzew poruszanych wiatrem. 

Tylko dlaczego tak bardzo jest to tajemnicze jak i straszne? 

Dlaczego mój umysł zamyka się na to piękno ukazując mi najgroźniejsze wizję? 

Dlaczego nie poczuje się bezpiecznie pośród drzew? 

Dlaczego każdy dźwięk będzie zwiastował niebezpieczeństwo...

Przecież piękno istnieje pomimo mroku panującego w umyśle. 

Dlaczego ciało, nie może odciąć się od niego? 

Istnieje możliwość zmienienia obrazu widzianego przez oczy, tak aby w umyśle wytworzył on raj? 

Nie...A dlaczego? 

Bo to właśnie umysł zamknięty w klatce strachu nakazuje Ci zmienić wizję świata na przerażające koszmary