RML: CHAPTER

4 1 0
                                    

NAPA BANGON ako ng bigla at hinimas ang ulo ko. Shit! Ang sakit, napakasama ng napanaginipan ko. Naninikip ang dib-dib ko dahil sa panaginip nayon anong nangyari sakanila.

Naramdaman ko na may pumapatak na tubig sa kamay ko. Tangina, umiiyak pala ako. Bakit ako umiiyak. Bakit pakiramdam ko hindi ako maka hinga.

Naalala ko pa ang i-ilang parte sa panaginip ko. Nakita ko roon ang pag hingi ng tulong sa isang babae sugatan ito at may mga parteng dinudugo siya. Nakita ko nalang na sinagasaan siya ng paparating na kotse at dun nako nagising.

Pinag papawisan narin ako kaya kumuha ako ng damit sa kabinet at oo nandito ulit ako sa kwarto kung saan ako nang galing kanina. Hinanap ko ang banyo at nag palit ng damit. Wala na akong pake kung kanino man itong damit. Masyado akong naiinitan hihiramin ko lang naman eh.

Muerte Feliz

Naalal ko nanaman kung nasaan ako. Napansin ko rin na napapadalas ang pag sakit ng ulo ko at nawawalan ako ng malay. Kailangan ko ng makauwi.

Lumabas ako ng kwarto upang hanapin si Calix. Dapat siya ang mag hatid sa'akin o dikayay ipahatid niya ako. As if naman kung alam ko kung nasaan yung mansyon diba atleast alam ko na sa kanilang lima ay alam nila ang bahay ng Boss nila.

"Lee." Tawag ko sa lalaking tumitingin sa hardin. Kanina pa siya jan. May sinasabi pa nga siya ngunit diko maintindihan eh. Nababaliw na ata.

"What is it." Tanong sakin nito. "Pwede mo ba ako ihatid sa mansyon ng Boss mo." Request ko rito.

Aba syempre kailangan nila akong ihatid no wala rin akong pamasahe! Bakit ba kasi naisipan kong sumunod kay Calix ng walang pera! Aish

"No, i'm the one who take you home." Nagulat ako ng may nag salita sa likuran ko.

Its Calix.

Umiirap ako sakniya. "Ano pang hinihintay mo. I hatid mo na ko at baka hinahanap na ko ni Nanay."

"H-ey Woman! Don't you dare to shout on me like that." Masungit nitong sabi sakin. Hmp! Naiinis parin ako sa walang hiyang to mula kanina sa pag gapos hanggang rito. Akala ba niya ah!

Tumingin nalang ako kay Lee habang nakatingin rin siya sakin kasalukuyang hinihila na ako ni Calix palabas.

"Ano ba! Bitawan mo ko kaya ko naman." Galit na sabi ko pa rito ngunit parang wala siyang narinig pinag patuloy pa niya ang pag hila sakin. Shit! Nasasaktan na ako.

"Get in." Utos pa nito. Sumakay na lang ako sa kotse niya at nag cross arm habang naka tingin sa kawalan. Ayokong tumingin rito. Nakakainis, nakakabwisit.

"Stop acting like a child, Ligaya. Or else i'll make you the mother of my child." Sabi nito na ikinagulat ko naman. Shit! Bat biglang bumilis tibok ng puso ko hayop talaga! Asshole.

Kunot noo akong tumingin sa kaniya. Itinaas ko sa hangin ang gitna kong daliri sa kaniya.

"Fuck you." Mahina kong sabi rito dahilan ng pag hinto ng kotse niya muntikan pa akong mauntog sa salamin. Nagulat ako ng hilahin niya ang muka ko sa muka niya at bumaling sa tenga ko.

"Oh, Woman you don't know how much i like to fuck you in my car right here right now." Itinulak ko kaagad siya palayo mula saakin.

"PERVERT!." Sigaw ko sakaniya. Tumawa na lamang siya habang nag mamaneho. Di narin ako umimik baka kung ano pa ang gawin niya sa-akin.

Nakakainis talaga tong lalakeng to. Napaka manyak. Hmp! Bahala siya sa buhay niya. Nang makarating kami sa mansyon ay agad akong bumaba at tumakbo pa pasok ng bahay. Hinanap ko si Mama at nakita ko ito na mahimbing na natutulog sa kama.

Alam kong pagod na pagod siya sa gawaing bahay. Pinag masdan ko ang kanyang muka at hinawi ang buhok na tumakip rito. Napaka ganda mo Mama. Mahal na mahal kita. Sana lamang ay nakapag aral ako para matulungan kita sa buhay pero hindi. Wala akong silbi, tumulo ang luha ko habang pinag mamasdan ang muka niya.

Hinalikan ko pa muna ito sa noo. Bago lumabas ng kwarto.

"Mahal kita, Sinag."

Rinig ko pang sabi ni Mama bago tuluyan kong nilisan ang kwarto. Again. Napanaginipan nanaman niya yon. Matagal ko nang gustong tanungin si Mama kung sino si Sinag. Ngunit wala akong lakas ng loob. Gusto ko narin malaman kung sino yon. Sino ang tao nayon. Kailangan ko.

End of Chapter.

Remember Me, Ligaya (On Going)Where stories live. Discover now