Wrong Send | Park Jimin

48-Narration

Cyan's POV:

"Its you..."-Scarlet.

Its me? Ano daw? Minsan talaga nakakadugo ng ilong tong bebe ko eh.

"Oh yea its me beybeh."

Pero biglang tumulo yung luha nya kaya nagpanic ako. Hala ano nanamang nagawa ko? May nasabi ba kong mali——at ayun nga mga kaibigan bigla nya kong niyakap ng mahigpit.

"Its you! Cyan Park I remember everything!"-Scarlet.

"Ano?"

"Wag kang magpanggap na wala kang alam about my amnesia!"-Scarlet.

Shet ngayon lang nagsink in sakin. Napahiwalay ako sa hug namin at tiningnan ko sya ng seryoso sa mata.

"S-seryoso ka ba?"

She held both of my cheeks and stared right through my eyes, shet ayan napapaenglish din ako mehn dude pare chong bro

"B I remember, I'm sorry napatagal bago ko naalala. Sorryy sorryyy.."-Scarlet. At lalo syang umiyak kaya naman pinunasan ko ang luha nya.

"Shhh.. its ok."

"No its not. It must have been hard and painful for you all these years na hindi kita maalala."-Scarlet.

Jusq namang luha yan oh. Hindi na tumigil sa kakatulo. Naiiyak din ako enebe

"T-tapos pinagtabuyan pa kita huhu.. sorry sorryy B."-Napahagulhol na si Scarlet.

Shet hindi sa sinasabi kong ang kyut nya umiyak pero parang ganun na nga. Parang bata kasiiii! Natatawa ako pero bad timing talaga as in pero di ko mapigilan———

"B-bakit natatawa ka pa?!"-Scarlet.

Napatigil ako sa pagtawa nung lalo lang syang umiyak. Hays, biruin nyo yon? Iniiyakan ako ng taong mahal ko dahil lang alam nya na nasaktan ako kahit di naman nya kasalanan na nagka-amnesia sya. Dude ang swerte ko

"Halika nga dito. Tahan na baby ko~"

Lumapit sya sakin at inirest ang ulo nya sa chest ko habang pinapakalma ko naman sya. Hays, what did I do to deserve this kind of love? God is really good.

"I love you B... so much."-Scarlet

"And I love you more."

***

The next day ihinatid ko si Scarlet sa hospital at mas pinahigpitan ko ang security. Dapat papabantayan ko na si Scarlet sa bodyguards pero hindi sya pumayag kaya I sent one to check on her nang hindi nya alam. I can't let anyone threaten her again.

"See you laterr!"-Scarlet sabay flying kiss pa.

Ehe weg genyen.

"See youu!"

Pakaway-kaway lang ako dito pero kilig na kilig na talaga ako. Sige ok lang na isipin nyong babakla-bakla ako pero yun nararamdaman ko eh. Kayo kaya dyan hmpp

Naglakad na ko palabas ng hospital at sasakay na sana ng koste nung may nagback-hug sakin. Eto nanaman tayo ih

"Hindi pa nga ako nakakaalis namimiss mo na ko agad?"

Humarap ako sakanya at hinila ko sya palapit. Ramdam ko ang tingin ng mga tao samin pero idc.

"Idk, para kasing ngayon lang ulit kita nakita dahil kakabalik lang ng mga alaala ko. It feels like home..."-Scarlet.

"I know... pero kailangan ka na ng pasyente mo. Date tayo mamaya promise."

Ngumiti sya at pumasok na ulit sa loob. Natawa naman ako nung inasar sya sa loob ng staff, tingnan nyo pati staff kinikilig samin tsk.

"Damn.. I really love you.."

"Say goodbye to your love cause that will be your last words."-Liam.

Nagulat ako nung biglang dumating si Liam. Pero bago pa ko makapag-react at bago pa makalapit ang guards sakanya, I heard the sound of gunshot. And the next thing I knew is I'm already lying on the ground. Hindi nagtagal nakita ko ang mukha ni Scarlet..

"I love.. you."

And everything went black.

Scarlet's POV:

Inaasar ako ng nga nurse na nasa front desk nung nataranta kaming lahat sa putok ng baril. Agad na nagyukuan ang mga tao pero nagulat ako sa nakita ko... si Cyan yung nabaril. And I was filled with anger when I saw who did it, he will pay. Hindi ko pinansin ang mga nasa paligid ko at tumakbo ako papalapit kay Cyan.

"I love.. you."-Cyan, those were the last words he said before he closed his eyes.

"B?! C'mon wake up! Please!"

Hindi ko na napigilang umiyak. No it can't be, I can't lose him.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Author:

Sorry for the very slow updates guys :(((

- g