12:00
Με ξύπνησε το ξυπνητήρι του Νίκου ενω
πετάχτηκα όρθια ξαφνιασμένη
Ν-τι έγινε ρώτησε ενώ βρέθηκε και εκείνος δίπλα μ
Ι-το ξυπνητήρι σου ηλίθιε
Με αγριοκοίταξε ενώ το έκλεισε
Ν-σήκω
Ν-σήμερα θα βγούμε έξω με τον Γιώργο
θα έρθεις και εσυ
άρχισε να ψάχνει στην ντουλάπα του
Ι-δεν θέλω
Ν-δεν σε ρώτησα
δήλωσε ενώ έβαλε μια μπλούζα
Πήρα κάτι ρούχα και κατευθύνθηκα προς την πόρτα
Με τραβηξε από τον αγκώνα
Ν-δεν θα μείνεις να αλλάξεις μαζί μ
Του ανταπέδωσα με ένα ειρωνικό χαμόγελο και έφυγα τραβώντας το χέρι μ απότομα
Άλλαξα και μπήκα πάλι στο δωμάτιο
Ι-που είναι τα παλιά μ ρούχα
Ν-εκει έδειξε μια καρέκλα και βγήκε
Έψαξα τις πίσω τσέπες βρίσκοντας κάτι λεφτά
Ι-τέλεια
Πήγα στο σαλόνι
Γ-καλημέρα
Ι-καλημέρα είπα χαμογελαστά
Πως μπορεί να είναι τόσο καλός και να είναι φίλος του Νίκου
Γ-να φάμε πρωινό από εδώ ?
Ν-ναι καλύτερα
Φάγαμε
ο Νίκος και Γιώργος άρχισαν να Μίλαν για βλακείες ως συνήθως και κατά τις 2 ξεκινήσαμε
Γ-έτοιμοι ?
Ν-ναι πάμε
Φύγαμε
Φτασαμε στο κέντρο και μετά από καμία ώρα κάτσαμε σε μια καφετέρια
Ν-λοιπόν που είναι ?
Γ-μου έστειλε ότι έρχεται
Ι-ποια ?
Γ- η κοπέλα μου επέμενε να σας γνωρίσει θα την συμπαθήσεις
Α τόσο ωραία
Γ-να τη
?-Γειιαα
Για μισό λεπτό γνωστή φωνή
Γύρισα αντικρίζοντας την
Δεν μπορεί
Γ-παιδιά από δω η Δήμητρα
Συστήθηκαμε προσπαθωντας να καληψω το πρωσοπο μου
Ι-Νίκο ψιθηρησα
Με κοίταξε απόρημενα
"Την ξερω"
Σχημάτισα με τα χείλια μ
Εκεινος γουρλωσε τα τα μάτια του
Αχ τι θα κάνω αν με αναγνωρίσει τι θα νομίζει για μένα ?
ο γιωργος θα μάθει για τον Νίκο και θα με σκοτώσει
Ν-ε παιδιά καθήστε ερχόμαστε εμείς
Με έπιασε από το χέρι και μπήκαμε μέσα
Ν-από που την ξέρεις
Ι-από τον χώρο αλλά δεν είμαστε μαζί απλά στην ίδια σχολή
Ν-θα σε αναγνωρίσει λες ?
Ι-δεν ξερω δεν κάναμε πολύ παρέα αλλά οι γονείς μας είναι φίλοι
Ν-λοιπόν άκου θα πάμε έξω φέρσου φυσιολογικά ούτως άλλως θα φύγουν και εμείς θα πάμε σπίτι
