Sen önceden buradayken, gözlerinin içine bakamazdım.
Bir melek gibisin, tenin beni ağlatıyor
Güzel bir dünyada, bir tüy gibi süzülüyorsun
Keşke özel olsaydım, sen inanılmaz özelsin.
Creep/ Radiohead
1976
Altıncı sınıfın ilk haftasını tamamlamak üzereyken Lily Evans'a göre bir şeyler eksikti. Ne olduğunun üstüne basamıyordu, Severus'la artık arkadaş olmaması mıydı sebebi? Ya da S.B.D sınavlarını atlattıkları için taşıdığı istemsiz yükün üzerinden kaybolması mıydı?
"Lupin derste yok. Lupin neden derste yok?"
Tılsım dersinin son dakikalarına girerken Profesör Flitzwick sınıfı serbest bırakmıştı. Sevimli küçük adam, haftanın son gününün son dersinin son 10 dakikasında bir şeyler öğretmeye çalışmanın manasız bir çaba olacağını bilecek kadar iyi bir öğretmendi. Zil çalana kadar öğrencileri bırakamazdı, okul hademesi Filch, Dumbledore'a defalarca hatırlatarak bu kuralı en sonunda uygulamaya sokmuştu.
"Bakıyorum da radarların her zamanki gibi zirvede Dor." Dedi Lily dibine giren arkadaşına. Dorcas öyle bir gözlerini devirdi ki Lily bir an kızın göz bebekleri geri gelmeyecek sandı.
"Ha-ha. Şu an gözlerimin açık olması bile seni şaşırtıyor olmalı aslına bakarsan Lilykins. Lupin'i bulmalıyım, çünkü Astronomi notlarım onda, ve o notlar bana bile ait değil!" dedi terörize olmuş bir ifadeyle. İki eliyle tuttuğu küçük parşömen parçasını Lily'nin görebileceği gibi açtı. Lily gözlerini kısıp başını eğerek notu okumaya çalıştı.
"Kirkswood, notlarını istiyor, çünkü notlar ona da ait değilmiş! Ve Agrippa biliyor ki lanet notlar kime aitse notlarına ihtiyacı varmış!"
Lily abartılı bir şekilde gözlerini büyütüp anlar gibi başını salladı,
"Belki insanlar kendilerine ait olmayan şeyleri birilerine ödünç vermeyi bıraksa şu an senin de tek derdin dersten sonra kaç dakikada kuleye gidip yatağına yatabileceğin olabilirdi Dor. Ne güzel bir ütopya olurdu değil mi?"
Dorcas burnundan bir nefes verip yüzünü gıcık olmuş bir ifadeye soktu.
"Potter'a sorarım, ya da Black'e. Pettigrew'ın da haberi olmalı."
"Remus dün akşam çok bitkindi, muhtemelen hasta olduğu için bugün yoktu." Dedi Lily sakince. Remus ve Lily Gryffindor'un sınıf başkanlarındandı, dün 5.kat koridor nöbetleri vardı, ama Remus başkasıyla yer değiştirdiğini haber göndermişti.
"Şu çocuk o bağışıklık sistemiyle nasıl yaşıyor bilmiyorum. Camdan yapılmış gibi, üzülüyorum cidden."
Lily cevap vermeden hafifçe gülüp tüy kalemini eline aldı. Not tuttuğu parşömeninin kenarına bir şeyler karalarken Dorcas dirseğini kızın karnına doğru geçirdi,
"Merlin aşkına Dorcas, ne var?"
"Çapulculara bak, bayılmış gibiler."
Lily otomatik olarak başını çevirdi. Potter, Black ve Pettigrew sınıfın köşesindeki en yüksek sıralara yan yana oturmuştu. Üçünün de kafası sıraya gömülmüştü, Lily kulak kesilirse içlerinden birinin horladığını duyabilirdi.
"Bizimkiler de çok farklı değil." Dedi Lily bakışlarını telaşsızca önüne çevirip. Marlene ve Mary önlerindeki sıradaydı, Marlene'in başı arkaya doğru yaslanmıştı, dudakları hafif aralık bir şekilde uyuyordu. Mary ise kafasını arkadaşının omzuna yaslamıştı, omuzları uykunun devraldığı nefes ritmiyle inip kalkıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sihre İnanır Mısın?
Fanfiction"Sayın okuyucu; Sevmeyi ve sevmeye dair bütün duyguları, özlemi ve tutkuyu, acıyı ve mutluluğu, umut ve umutsuzluğu, kalp ağrısının insanın içini nasıl kuru bir üzüm tanesine benzetebileceğini onunla öğrendim. Yaşım ve hormonlarım mı aklımı karıştır...
