Jedna na Milion (W Trakcie Korekty)

46. nie umieraj..

Uwaga!

Rozdział wywołuje smutek, zły humor i łzy.

- daj mi ostatnią szansę..

Spojrzał na mnie swoimi mokrymi oczami od łez.

- to będzie kolejna. Ile ma ich być?! Ja naprawdę jestem już zmęczona i załamana przez to wszystko co się dzieje, odechciewa mi się żyć. Mam już dość..

- wróć do mnie..

Wyszeptał ledwo słyszalnie. Naprawdę chce z nim być.. boję się dać mu kolejną szansę. Boję się. Bardzo.

- mogę to przemyśleć?

- Tak.. Tylko się zgódź. Proszę..

Zgadzam się.

- muszę się zastanowić.

Pozwoliłam sobie, wkońcu się rozryczeć. Schowałam twarz w dłoniach i zaczęłam płakać.

- proszę nie płacz..

- jak..? naprawdę cie kocham ale boję się że wszystko się powtórzy

- nie pozwolę na to.

- mam jeszcze dziecko, które należy do Ciebie...

- zaopiekuję się Tobą i małym. Tym razem nie pozwolę żeby stała ci się krzywda. Mogłaś mi wtedy powiedzieć..

- wolałam zaryzykować nasz związek niż twoje życie. Załamałbym się gdybyś to ty tu leżał.

- wolałem być to ja, niż ty i nasze dziecko. I mam prośbę.

- jaką?

- nie rób mi już tego nigdy więcej.

- jak będzie trzeba...

- nie. Nigdy więcej.

Westchnęłam.

- nie dobrze..

- obiecujesz?

- obiecuje

Uśmiechnęłam się, A Christian mnie do siebie przytulił.

- zastanów się dobrze.

- dobrze. Jutro dam ci odpowiedź.

- oby tak.

Szepnął. Usłyszałam to i już bym się zgodziła  ale naprawdę muszę to sobie przemyśleć żeby niczego nie żałować.

- skończyliście już gawędzić? - Aaron

- możecie wejść

- możemy. Chodźci

Machnął Aaron ręką do reszty zza drzwi.

- lepszy humorek? - Zack

- Tak. Znacznie lepiej

Uśmiechnęłam się szeroko i spojrzałam na Christiana obok, który też się uśmiechał.

- wróciliście do siebie? - Matt

- nie.

- jeszcze nie

Poprawił mnie Christian.

- jak to? - Eliza

- muszę się zastanowić..

- nad czym tu się zastanawiać?! - Arianna

- też się zastanawiam, nad czym się ona zastianawia - Christian

- jest się nad czym zastanawiać...

- nie ma co się zastanawiać. Zgódź się i tyle - Arianna