Feel Me

thirty

Zayn

Asla onsuz yapamayacağım.

Kıskançlıktan ne yapacağımı şaşırmıştım ve bir ergen sikik kafalı çocuk gibi davranmıştım ve her şeyimi böylece kaybettim.

Bir zamanda sıkışıp kalabilseydim o gece dans ettiğimiz zamanda kalmak isterdim.

Her şeyin en temiz ve en saf olduğu tek yerde.

Ama iş işten geçmişti ve her şeyimi kaybetmiştim. Gigi'nin bir kaç kez seslenmesinden sonra bakışlarımı Marie'den çekmek zorunda kalmıştım.

Gerçekten ona deliler gibi aşığım ve sonsuz onunla yaşlanmak istiyorum.

Nasıl bir şerefsizim,tanrım..

"Efendim."

"Aile fotoğrafı zamanı,annen ve kardeşin neredeler ?"

"Onlar içeriye geçmişlerdi. Onları alıp geleyim."

Dudaklarıma doğru yaklaştığında olabildiğince normal bir şekilde yanağımı çevirdim. Sonra gülümsedim.Karnını okşadım.

Onu hissetmek mükemmel bir şey. Yine de beynimin sürekli her Gigi'ye baktığımda Marie'yı göstermesini engelleyemiyorum.

Bu tamamen aptallığımın hayatıma bedeliydi. Onu asla unutmayacağım. Ve ona aşık öleceğim.

-Hey anne,aile fotoğrafı çekineceğiz. Hadi bahçeye gidelim.

-Ah tatlım hemen geliyoruz. Onların saçlarını düzeltmesini beklerken merdivenlerden aşağıya Marie indi.

Yine gözlerimi ondan alamıyorum. Bakmak istemiyorum. Gerçekten çünkü bunu istemiyor.

Onu üzmek istemiyorum. Yeterince onu kırdım. Gözlerini bana çevirdiğinde bana doğru yürümeye başladı.

Kalbim öylesine güçlü ki. Gerçekten acıtıyordu. Gerçekten.

-Telefonun için teşekkür ederim.

-Önemli değil,biliyorsun.

-Gigi onu aldattığını düşünüyor.

Bunun nereden çıktığı hakkında hiçbir fikrim yoktu ama benimle böyle saçma konular olsa da konuşması zevkten dört köşe ediyordu. Keşke saatlerce susmasa ve bem onu dinlesem.

-Öyle,yalan sayılmaz.

-Bu ne demek oluyor ?

Omuzlarımı umarsamazca hafifçe kaldırdım.

-Öyle işte. Aklım,kalbim, fikirlerim, hücrelerim her şeyimle başkasındayım. Onun yanında fiziken olmamın hiçbir tutar yanı yok.

-O başkasıyla asla olmayacak ama.

-Seversin kavuşamazsın aşk olur..

-Zayn yapma. Zorlaştırma. Defalarca anlatttım,konuştuk.Tek zarar geri kalan hayatımız.

-Sensiz benim için geri kalan hayat yok dedim bende sana,anlıyor musun ?

-Zayn..

-İster öyle de ister böyle de. Umurumda değil. Sana aşık olarak öleceğim ben.

-Oğlun,oğlunu düşün. Onun mutsuz bir evlilik içerisinde büyümesini istemezsin...

-O ayrı Marie. Bu konuyla bağlantılı değil. Oğlumu tabi ki seveceğim. Ama bu haksızlık tamam mı ? Ben mutlu aile tablosunu nasıl çizeceğimi bilmiyorum.

-Fazla uzadı bu konu. Sadece Gigi'yi bu konu hakkında yanlış düşündüğünü kanıtla.

Arkasını dönüp giderken kolundan tuttum.Ve bana çevirdim.

-Her gece her dakika her saniye gözlerimin önünden gitmeyerek bana yardımcı olmuyorsun Marie. Bu nasıl bir his biliyor musun ?

Kolunu hızlıca benden çekti.

-Emin ol bir zamanlar aşık olduğun çocuğun kızkardeşinle evlenmesi ve çocuğu olmasından daha kötü bir his gibi gelmiyor kulağa. O yüzden daha fazla konuşmayalım...

O bahçeye ilerlerken ben onu izlemeye devam ettim.Ne derse desin gözlerindeki yaşların bitmeyeceği gibi onun da bana olan aşkı bitmeyecek. Aynı benim ona aşkımın asla bitmeyeceği gibi.

Bizim sonumuz belli.Ayrı bir şekilde yana yana biteceğiz.

Ve tanrı bizi birbirimize deliler gibi aşık olarak yanına alıcak...