"Biz her gün şarkılarda buluşuyoruz. Şarkılar içimizden geçen düşüncelere yeterince tercüman olmuyor mu sence de?"
*Wattpad'de yayımlanan Şarkılarda Buluşuruz isimli ilk hikayedir.
*Kısa Hikaye #1 (17.08.2020)
Bölümleri medyadaki müzikleri dinleyerek okuyun. Çünkü onlar o müzikleri dinliyor olacak :')
Şebnem Ferah - Çakıl Taşları
♫
Ertesi sabah genç kadın yine aynı saatte, aynı otobüsteydi. Dünkü genç adamı görmesiyle o tarafa doğru ilerledi ve yanındaki boşluğa oturdu. Yıllardır bu semtte oturuyor, aynı hastanede çalışıyordu. Dolayısıyla her sabah aynı yolu kullanıyordu. Fakat yanındaki genç adamı yalnızca iki gündür görüyordu aynı yerde ve saatte. Belki de daha önceleri de biniyordu bu otobüse ama onun dikkatini yeni çekmişti.
Dün beraber müzik dinlemeleri dışında hiçbir diyalog geçmemişti aralarında. Kadın durağına geldiğinde inmiş, adamı ardında bırakmıştı. Otobüse ondan önce biniyor, ondan sonra iniyordu. Nereye gittiği ise meçhuldu. Genç kadın kendi gibi işe gidiyordur diye geçirdi içinden.
Bu sefer unutmadığı kulaklığını çantasından çıkarıp kulağına taktı. Diğer ucunu da telefonuna bağladığında işlem tamamdı. Kendini, kendi küçük dünyasından soyutlayabilirdi. Şarkı açmak için telefonuna düşürdüğü bakışları yanındaki adamın mp3 çalarına ilişmişti. Bu zamanda hâlâ mp3 çalar ile müzik dinleyen insan bulmak bir hayli zor, hatta imkânsızdı. İki gündür dikkatini çeken bu kişi, onu şaşırtmaya devam ediyordu.
Şarkıyı başlatmadan önce konuşmaya karar verdi. "Pardon?" Adama eliyle kulaklığı çıkartmasını işaret eden bir harekette bulundu. Adam kulaklığının tekini çıkarıp ona döndüğünde sözlerine devam etti. "Dün izinsiz kulaklığınızın tekini aldığım için özür dilerim. Siz bir şey demediniz ama ben yine de kızmış olabileceğinizi düşündüm. Dün kulaklığımı unutmuştum da," dedikten sonra gülerek kulağındaki kulaklığını gösterdi. "Neyse ki bugün unutmadım. Yani sizin kulaklığınızı almama gerek kalmadı."
Kadının samimi tavrının aksine genç adam düz bir surat ifadesiyle dediklerini dinlemiş, başıyla onaylar bir harekette bulunmuştu. İnsanlarla iletişim kurmamak her zaman başvurduğu bir kaçış yoluydu.
Kendince bu kaba hareketi bir saniyeliğine görmezden geldi ve aynı sevecen tavrıyla elini uzattı. "Bu arada ben Kavin, siz?"
Genç adam, elini sıktı ama bir şey söylemeden eski pozisyonuna dönüp camdan dışarıyı seyretmeye başladı.
Kavin'in bu duruma canı sıkılsa da daha fazla üsteleyemeyeceğinin bilincinde olarak herhangi bir yorumda bulunmadı.
Müziğini açtı ve kendini o eşsiz ritme bıraktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
