THE WISHFUL THINKER (Book 2)

CHAPTER 3

CHAPTER 3

Laubre's POV

nakaramdam ako ng matinding sakit sa katawan nung marinig kong mag ring ang cp ko,kinapa kapa ko pa ito ng nakapikit pa at nung nakuha ko ito ay agad kong sinagot...

"Hello?.. Riz?"sagot ko.

"Good morning" sabi nung nasa kabilang linya..

O_O

napabangon ako at napabalikwas sa pagkakahiga.

"A-aki? Ang a-aga m-mo namang magising?" utal na sabu ko pa.

"Bumangon kana di'yan at bumababa kana rito"

O_O

"H-ha? nasa baba ka? a-anong ginagawa mo d-dito"

"Basta, maligo kana at magbihis may pupuntahan tayo..."

"S-sandali bigyan mo ako ng 20minutes okay? Bye." sabi ko at ibinaba.

napahawak pa ako sa dibdib ko at agad na pumasok sa CR at naligo.... maya maya lang ay naghahanap na ako ng maisusuot? ano bang isusuot ko? ito na nga lang. kinuha ko ang dress na paborito kong suotin kapag lumalabas kami ni aki.

dahan dahan akong nagbukas ng pinto at pagdating ko sa hagdan at sinilip ko pa ang baba at nakita ko syang nakaupo sa sofa at kausap si Daddy?

Nagdalawang isip pa akong bumaba pero nung nakita na ako ni Aki ay agad akong napamaang..

Ang gwapo nya!

"Let's go?.. ah tito hihiramin ko po muna si Laubre" paalam nya.

"Okay.. take care of my princess... ingat kayo, tawagan mo ako kapag may problema" baling nya sakin

"Y-yes d-dad.. una na po kami.. wait where's mom?" tanong ko kay dad.

"Nasa labas nagdidilig"  sagot ni Aki.

lumabas na kami at sumakay sa kotse.

"Don't worry, nagpaalam ako sa mommy mo.." sabi nya.

"B-buti pumayag... alam ni mom anh pinagdaanan ko ng mga panahong iyak lang ako ng iyak"

Napatingin naman sya sakin ng may lungkot sa mukha kaya agad akong ngumiti..

" P-pero t-tapos na yon, hehehe"
napakamot naman ako sa batok ko at pasempleng tumingin sa bintana ng kotse.

"Di talaga ako makapaniwala Laubre"sabi nya at napatingin naman ako sa kanya.

"Bakit n-naman?" tanong ko.

"Eh k-kasi, akala ko galit na galit ka sakin... nong mga araw na lumipas. sinubukan kong kausapin ks pero... ikaw mismo ang umiiwas" aniya at napatitig naman ako sa kanya habang sya ay nagdridrive at deretso ang tingin sa daan.

di na ako sumagot pa dahil ayo'kong pagusapan pa yong mga masasamang araw na yon.

ilang oras din kami bumiyahe at di ko na alam kung nasaan kami... di ako pamilyar sa lugar di ko talaga alam to.

"N-nasaan na tayo" tanong ko.

"Basta malapit na tayo" sabi nya pero nagtaka ako nung bigla syang ngumisi.

Kinabahan ako na para bang may mali.

maya maya lang ay huminto na sya sa pagmamaneho at dahan dahan naman akong humarap sa labas at isa lanh ang natatanaw ko...