HELP ME LIKE YOU DID....DON'T FORGET ME

~5~

Tae pov
Ήμουν κουρασμένος και έτσι απλά απενεργοπήησα το κινιτό μου για να αποφύγω τις σπαστικές ειδοπιήσεις και πήγα να κάνω ένα ντους να ξεχαστώ.... μάλλον παραξεχάστηκα γιατί έμεινα εκειμέσα κανένα δύωρο αλλά δεν με έννοιαζε....ντύθηκα με την ησιχία μου και κοίταξα το ρολόι...πότε πήγε 11 το βράδυ δεν το κατάλαβα....έχουμε και σχολείο αυριο....δεν εχω καμία απολύτως όρεξη να πάω αλλά πρεπει..... ακόμα να γυρήσει σπιτι του αυτό το κορίτσι;;;Άοιξα το κινιτό μου και είδα 5 μυνήματα απο την Χαρά....μπα...πως και με θυμήθηκε;
Μυνημα νο 1:
Γεια Tae είμαι στο σπιτι του Hobi, η ταινία τελείωσε αλλά γύρησαν οι γονείς του και δεν τον αφήνουν να με συνοδέψει μεχρι το σπιτι μου και φοβάμε μόνη μου το βράδυ......μπορείς να έρθεις να με πάρεις;☺
Μυνημα νο 2:
Γιατί δεν μου απαντάς;;;Μήπως θύμωσες με τίποτα που είπα;Αν ναι τότε συγγνόμη.....απλά σε παρακαλώ ελα να με πάρεις....
Μυνημα νο 3:
Ακόμα δεν έρχεσε ε;;;;Μα τι σου έκανα;;;Μια χαρά ήσουν το απόγευμα που μηλήσαμε.....σε παρακαλώ απάντα μου τουλάχιστον...... μην με κάνεις να ανυσιχώ και για εμένα αλλά και για σένα....
Μυνημα νο 4:
Tae απο εδω και πέρα δεν είναι παιχνίδι.....ή απαντάς και έρχεσε να με πάρεις ή ξέχνα την φιλία μας........
Μυνημα νο 5:
Πολύ καλά.....φευγω μόνη μου... φίλοι σου λέει μετα....δεν είσε εδω τώρα που σε χρειάζομαι αρα δεν είσε φίλος μου......καλά θα κάνεις να με ξεχάσεις.....

Οχι ρε.....να πάρει.....τι έκανα;;;Γιατί επρεπε να το απενεργοπηήσω και να παω στο μπάνιο....τώρα με μισεί.....μπράβο μου.....πήγα στην κουζίνα και άνοιξα ένα ντουλάπι με 10 μπουκάλια κρασί.Τα κρατούσα για ειδική περίπτωση αλλά απο οτι φένεται αυτή η περίπτωση εφτασε...άνοιξα το πρώτο μπουκάλι και το έφερα στο στόμα μου....κατευθείαν απο το μπουκάλι...δεν πειράζει μόνος μου είμαι.....στην αρχή είχε πικρή γεύση αλλά μετά μου άρεσε....το πρώτο μπουκάλι τελείωσε σχεδόν αμέσως και έτσι άνοιξα και δευτερο και μετά και τρίτο και τέταρτο......στο πέμπτο μπουκάλι άρχησα να ζαλίζομαι και να βλέπω θολά.....ήπια και εκτο μπουκάλι και μετά δεν έλεγχα εγω τον εαυτό μου...αλλά με θυμάμαι να σπάω τα πάντα γύρω μου και μετά να αρπάζω τα κλειδιά και να βγαίνω εξω. Θυμάμαι να περπατάω...δηλαδή το σώμα μου να περπατάει και να κατευθήνεται προς την θάλασσα......αλλά μετά απο λίγα δευτερόλεπτα νιώθω ενα χέρι να μου δίνει μια σφαλιάρα.... περισότερο σαν γαργαλητό το ένιωσα και έτσι έβαλα τα γέλια αλλά όμως όταν μου ήρθε και δευτερη σφαλιάρα απο ένα άτομο που δεν έβλεπα καθαρά τότε του ή της έρηξα και εγω μια σφαλιάρα και έτρεξα προς την θάλασσα....ήταν κρύα αλλά δεν με πείραζε....μπήκα μέσα και ξεκήνησα να κολυμπάω με προορισμό τα βαθιά αλλά κάποιο χέρι με τράβηξε στην ακτή.....τότε το πήρα απόφαση οτι αυτός ο άνθρωπος όπως και όλο το σύμπαν είχε συνομοτήσει εναντίων μου και έτσι πήρα τον δρόμο για ενα σπίτι που δεν θυμάμαι πιο ήταν αλλά δεν ήταν σήγουρα το δικό μου γιατί αναγκάστηκα να σπάσω την πόρτα για να μπώ μέσα....απο εκεί και πέρα θυμάμαι μόνο τσιρίδες πόνου.....κάποιον σκότωσα.......