POLAR | Texting ✔

yirmi beş

Medyadaki şarkı birazdan okuyacağınız kızlarıma gelsin :)
M.I.A. - Bad Girls.

<>

"Saçlarını görebiliyorum."

Oflayarak saklandığım kolonun arkasından çıktım. Üç gündür Özgür'ü takip ediyordum ama her seferinde -şuan da olduğu gibi- yakalanıyordum. O konuşmayla ilgili hiçbir şey öğrenememiştim. Biraz daha söylememeye devam ederse Ömer abiye soracaktım. Biricik eniştemin beni kırmayacağını ve söyleyeceğini düşünüyordum.

Durduğu yerde dönüp ardındaki bana baktı ve güldü. "Çaktırmadan takip edemediğini anla artık, cadı."

"Bir dahaki sefere görme diye saçlarımı öreceğim!"

"Ör," dedi bana bir adım atarken. "Kokundan tanırım."

Gözlerimi kısarak baktım. "Başka parfüm sıkarım."

"Sık," dedi bir adım daha atmıştı. "Bütün parfüm kokularını ezbere biliyorum."

Ezberci pislik!

Aramızda gittikçe kapanan mesafeye bakarken kaşlarım çatıldı. "Yeni parfüm alırım."

"Al," dedi son adımı da atıp dibime girdiğinde. "Burnum kokunu tanımasa da kalbim ardımdaki varlığını hisseder."

Ellerimi okul gömleğinin iki yanına koyup sinirle sıktım. "Deli ediyorsun beni çocuk!"

Gülerek ellerini, ellerimin üstüne yerleştirdi. "Bana deli olduğunu biliyordum."

"Bok!"

Meşhur lafımı söyledikten sonra sinirle arkamı döndüm ve yürümeye başladım. "Yemin ederim sinir hastası yapacak bu çocuk beni. Ne olur söylese? Kendimi yılın bomba haberini bulmuş ama gazetede yayımlayamamış muhabir gibi hissediyorum ya. Of!" Konuşa konuşa lavaboya gelmiştim. Kapıyı açtım. Biraz fazla sert açmış olacağım ki kapı duvara vurmuştu.

"Yavaş!"

Duyduğum sesle başımı kaldırdım. Aynanın önünde kırmızı rujunu süren Laçin'i görmek gerilen sinirlerimi iyice germişti. "Kes! İstediğim gibi açarım o kapıyı! İster duvara vururum, ister yerinden sökerim ve sen buna karışamazsın! Anladın mı?!"

Yanına vardığımda bana tuhaf bir şekilde baktı. "Okay," diye ağzını yaya yaya konuştuktan sonra ruju çantasına attı. "Tatlım bir sakin ol önce."

Cevap vermeden lavabonun başına geçtim. Suyu açıp yüzüme vurdum.

"Neye sinirlisin bilmiyorum ama," deyip derin bir nefes aldı. "Madem denk geldik sana bir şey söylemek istiyorum. Geçen gün aramızda geçen konuşma... Pişmanım falan demeyeceğim çünkü değilim. Hâlâ da sözümün arkasındayım, Tunç'tan uzak dur." Yeniden başlamasına sinirle gülerek ona döndüm. Yüz ifademden anlamış olacak ki konuyu uzatmadı. "Tamam kısa kesiyorum. Söylemek istediğim şey Özgür'le alaka..."

"Sakın!" diyerek hiddetle karşısına geçtiğimde cümlesi yarım kalmıştı. İşaret parmağımı tehdit edercesine salladım. "Sakın Özgür'ü çok iyi tanıyormuşsun da bana onunla ilgili akıl verecekmişsin gibi konuşma. Kötü olur."

Başını eğip güldü. Gülüşünü saklamaya çalıştıysa lakin başarılı olamamıştı. Ben gayet ciddiydim. Omzuna vurdum. "Ne gülüyorsun kızım?"

"Hiç," dedi benimle tekrar göz temasına girdiğinde. "Seni bir an kendime benzettim de."

"Aman Allah korusun! Yarabbim o nasıl bir küfürdür öyle!"

Sözünü kesmemle göz devirdi. "Her neyse. Öyle bir şey yapmayacaktım. Sadece bizi dışarıdan gören bir eski sevgili olarak yanlış anlama. Özgür'le aramızda düşündüğün gibi bir şey yok." Tam Laçin'e kamyonun çarptığını ve iyilik meleği olmaya karar verdiğini düşünecektim ki yüz ifadesinin değişmesiyle vazgeçtim. İmalı bir şekilde gülüp göz kırptı. "Ama bu olmayacağı anlamına gelmiyor."

"Seni ben var ya..."

İleriye doğru atıldığımda hemen kapıya koştu ve çıktı. Kapıyı açmaya çalıştım ama açılmadı. Dışarıdan tutuyordu. Anladı tabii dayak yiyeceğini.

"Aç şu kapıyı!"

"Hayır!" diye bağırdı kapının diğer ucundan. "Son bir şey söyleyip gideceğim, yüzümün o manikürsüz tırnakların tarafından bozulmasını istemiyorum."

Kapıya sinirle vurdum. "Bunu anlaman beni şaşırttı, süslü! Ne söyleyeceksen çabuk söyle!"

Sesi çıkmadı. Gittiğini düşündüğüm kısa bir zaman diliminden sonra sakince konuştu.

"Sadece sevdiğini kıskanan tek kişinin sen olmadığını söyleyecektim."

<>

Laçin'in son cümlesinin ucu çok açık. Herkesi kastediyor olabilir.😎

Bence kızlarımın atışmaları tatlıydı ya, sizce?

Seviliyorsunuz ♥
Instagram: bbhikayeleri.