20

390 16 3
                                    

[soojin]

it was exactly 10 pm nung makarating ako sa bahay. nakita ko si junkyu na nakahiga sa sofa, natutulog habang hawak ang phone niya.

hinintay niya ako.

umupo ako sa lapag, sa tapat ng mukha niya.

tss.”

“pano ako makakamove on sayo kung paulit-ulit mong gagawin to?” bulong ko. junkyu, kami na pero di ko alam kung tama yung ginawa ko.”

sabi ko pa sa sarili ko nun na hindi ko kaya kalimutan yung feelings ko sayo kasi si junkyu ka, eh. ayun din yung problema, si junkyu ka. you will never catch me, if ever ma-fall ako...na fall na pala. pero, kyu, proud na proud ako sa sarili ko ngayon. I tried something new, yung hindi lang ako sayo kinikilig, hindi lang ako sayo yumayakap, yung hindi lang ako sayo nakikipagharutan. maybe someday, makakalimutan ko yung feelings ko sayo, sana. its for best, junkyu. para sayo, para sakin, kay ryujin at zach. sana maging happy kayong dalawa, sana kami rin. mag seryoso ka na, ah!” I kissed his forehead, malawak na forehead.

nakakatawa yun, soojin?

kukuha ako sa taas ng unan at kumot para kay kyu nang makasalubong ko si kuya junhyung.

“k-kuya, k-kanina ka pa jan?” tanong ko.

umiling siya, hindi naman, bakit?”

w-wala po, naka tulog si junkyu sa sofa, dalhan ko sana ng kumot at unan.”

hindi na, ako na. magbihis ka na tas matulog ka na. it's getting late, may pasok pa kayo bukas.” nginitian niya ako at tinap ang ulo ko. 

pumasok na ako sa kwarto ni kyu at nagbihis na dun. nakasabit parin dun ang isang malaking painting ng mukha namin ni kyu. my 7th birthday, i'm the princess and he's my prince.

wag mo tatanggalin yan, kyu. subukan mo lang.

𝗳𝗹𝗶𝗿𝘁. ʲᵘⁿᵏʸᵘTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon