Heat Of Hearts

KABANATA 1

Nightmare

Cresia's  POV

Napabagon ako nang wala sa oras ng dahil sa bangungot. No this can't be! I saw how cruel it is! How did they kill Papa. I inhaled for the long time and exhaled.

I turn the lights on. I found my slippers and  I stand.  My hand is shaking and my heart is pounding wildly. Napagpasiyahan ko na pumunta  sa kitchen para uminom ng tubig. While walking I saw a shadow of someone. Bigla akong kinabahan at agad napatago. Sinubukan kong silipin kung sino 'yon pero wala na ang anino. Huminga ako ng malalim at bumalik na sa kwarto ko para magpatuloy sa pagtulog.

I tried to close my eyes but I just only saw a picture in my mind. I can't get over from that. How cruel they are! How dare them to do it to my Papa? Kahit kailan hindi pinaramdam sa'kin ni Papa na wala akong kwenta sa kanya. He gave me what I want. Ano ba ang mayro'n at bakit gano'n sila ka galit kay Papa? Wala  akong maalala na  may inaway si Papa dahil sa kayamanan o ano except nalang siguro sa sugal. Pero kahit kailan alam kung hindi kailan magagawa ni Papa na mandaya dahil para sa kanya ang sugal ay libangan lamang. Bakit gano'n kaya ka  sama ang mga taong 'yon sa panaginip ko?

I check the time. It's already 4:25 in the morning. Hindi ako makatulog kaya kinuha ko nalang ang cellphone ko at nag play nalang ng music.

Sa bawat minuto na lumilipas ay nakita ko kung pa'no unti-unting lumiwanag sa labas. Next week will be my birthday and
I'm turning 17 na. Hindi ako excited dahil panigurado magiging engrande 'yon at ipapakilala na ako ni Mama sa mga kasosyo niya sa trabaho. Pupuriin paharap at papagalitan pagkatalikod. Well, sanay naman ako. Susuot na naman ako ng mga dresses na siya ang pumili at dapat na puriin mo siya para rito.

I go back to the reality when my clock alarm. I stop it and then I sighed heavily.

Umupo ako at napagpasiyahang lumakad na palabas ng kwarto ko. I saw how happy Mama is, eating her breakfast. Kaya dapat 'di ko 'yon sirain kasi baka ako naman sisihin niya.

"Oh gising ka na pala. Magluto ka na diyan at kumain." She said in a cold tone.

Maninibago pa ba ako?

"Okey Ma. Have a nice breakfast" sabi ko pa.

Hindi niya na ako pinansin pa. Narinig ko naman ang mga yapak sa hagdanan at sigurado akong si Papa 'yon. When he come near to us I greeted him.

"Goodmorning Pa" I said in a usual tone

"Goodmorning baby have a breakfast with us" Papa greeted back.

I just smirked to that.

Kita ko ang pag-angat ng tingin ni Mama. Ang sama ng tingin sa'kin tila ba sinasabihan ako na tanggihan si Papa.

I sighed heavily.

"'Di na Pa, may gagawin pa ako eh" sagot ko pa sa matamlay na boses.

Papa looked at me and just give him my best smile.

"C'mon Honey, let's just eat our breakfast. Cresia can handle herself she's not a kid anymore." Pangungumbinsi ni Mama kay Papa.

"Gotta go" I said without looking to my Mama's eyes.

Nakita ko naman na may nakahanda na pagkain na sa lamesa sa gilid ng kitchen, I wonder why. Inilibot ko ang mata ko at nakita ko si Jay Ann  ang anak ni Manang Rosita sa sulok ng kitchen sink na nagtitimpla ng kape.

Hindi niya siguro ako namataan kaya hindi niya ako na greet.

"Mukang lutang ah" biro ko pa sa kanya.

Bigla naman siyang napatingin sa'kin at napahawak sa dibdib niya.

I smirked to that.

" Oh, bakit parang nakakakita ka ng gwapong multo?" Biro ko pa sa kanya.