Merve Aktaş tüm hayatını geride bırakıp İngiltere'ye geldiğinde sadece kariyerine odaklanmayı planlamıştı. Planları arasında asla tehlikeli ve gizemli bir yabancıyla birlikte olmak yoktu.. ta ki Tommy Moretti ile tanışana dek.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Tommy, Merve'nin evinden öfke ve karmaşık duygularla çıkıp, kendini büyük, saray benzeri evin önünde bulduğundan beri hissettiklerini anlamlandıramıyordu. Kalbinde sanki her an bir kriz geçirecekmiş gibi bir sıkışma vardı, beyni uğulduyordu. Arabasında durmuş, bir eli direksiyonda, diğer eli yana düşmüş, sımsıkı silahını tutuyordu. Normalde biri Merve'yi incitse, gidip de o adamın beynini dağıtmak için bir dakika beklemezdi. Ama şimdi..
Bir kardeşi mi vardı?
Bu nasıl mümkün olabilirdi?
Gaspare Moretti'nin kadınlara olan düşkünlüğü bilinmedik bir şey değildi. Ama babası gayrimeşru çocuklardan, yani ona göre 'piçlerden' nefret ederdi. Bir çocuğun aile içinde doğması onun için çok önemliydi; sanki çok düzgün bir adammış gibi!
Tommy kafayı yiyeceğini hissederek, arabadan hızlıca, kendine bir kez daha düşünme şansı vermeden indi. Karşısına çıkan herkesi öldürebilecek kadar öfkeliydi, ama büyük evin önünde tek bir koruma bile yoktu. Ve kapı aralıktı. Sanki Tommy'nin geleceğini bilir gibi, ona tüm yolu hazırlamıştı.
Ev sessizdi. Yalnızca bir odadan hafif bir müzik sesi yankılanıyordu. Tommy silahının emniyetini açıp, adımlarını yavaşça o odaya yönlendirdi. Kapısı açık odanın tam önünde durdu, odanın ortasındaki sandalyede arkası dönük oturan adam, elindeki viski kadehini kaldırmış, müziğin melodisine göre elini ağırca sallıyordu. Sonra bir anda elinin hareketi durdu. Tommy'nin arkasında olduğunu hissetmiş gibiydi. Yavaşça ayağa kalktı. Tommy, adam ona doğru ağır adımlarla dönerken kalbinin duracağını hissetti. Nefesini tuttu, bir elini deli gibi ağrıyan kalbine götürdü.
Fakat silahını öne uzatmış, titremeden karşısındaki adama doğrultmuştu.
Lorenzo en sonunda adama dönebildi. Suratında, Tommy ile ilk tanıştığı gün olduğu gibi alaycı bir gülümseme vardı. Adamın suratını uzun uzun süzdükten sonra, "Hoş geldin, küçük kardeş." dedi alaylı bir tavırla. "Gelmen uzun sürdü." Tommy gözünü kırpmadı, silahını adama doğru tutmaya devam etti. Fakat Lorenzo ona karşı doğrultulmuş bir silah yokmuş gibi gülümsemeye devam ediyordu, sanki bu kahrolası bir akraba toplantısıymış gibi. Tommy bu düşünceyle dişlerini sıktı, ama ağzını açıp tek bir kelime söyleyemiyor ya da adamın sırıtkan suratının ortasına mermisini yediremiyordu. Kilitlenip kalmış gibiydi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
