Raines POV
"Dad.." umiiyak kong sapit at niyakap ang ama ko. Matagal tagal na panahon ang nakalipas... pero? Ang kinaguguluhan ko lang sa sarili ko ay paano bumalik ang ala ala ko?
Tinorture at pinahirapan lang naman nila ako. Pero hindi ko pa rin makalimutan ang mga kahayupang ginawa nila sa aken. Ang mukha ko punong puno ng bandaid at pasa, mga hita braso ko maraming sugat at galis. At ang beywang ko balot na balot ng benda pati na rin ang sugatang paa ko.
"Anak.. Thank goodnes. I miss you so much. Were where you?" nag-aalalang tanong sa aken ni Dad. Kwinento ko lahat sa kanya ng naranasan ko. Lahat lahat hanggang sa naiyak siya at pinagsabihang hindi na niya daw ako pababayaan. Pero nagulat na lang ako dahil ng sabihin ni dad na hindi na kami pwedeng magkita ni trevor o kung sinong nakakakilala sa kanya.
Umiyak ko at iniwan ni dad dito sa kwarto ko.
Kahit na nakalimot na ako, ang puso ko siya pa rin ang nag-mamay ari. Mahal ko pa rin siya... kahit na nagkamali na siya ng ilang beses mahal na mahal ko pa rin siya. Gusto ko siyang makita, mayakap at muling maramdaman ang pagmamahal niya sa aken. Ngayon ko lang narealize na ang tatay ko pa pala ang mag-hihiwalay sa amin. Just like before. . .
Sa pinto, narinig ko itong bumukas at nakita kong may dalawang tao ang nakatayo, umiiyak. Napaiyak din ako nang makita ko sila.
"RAINE!"
Iyakan nila at ako naman ay ngumiti ng sobra sobra, nagsilapitan sila at niyakap ako ng napakatagal na lumipas na panahon hindi pa rin sila nagbabago. Sobra ko silang namiss.
"Namiss ko namin ng sobra.. akala namin patay ka na..." iyak ni sarah sabay kuha ng tissue at singhot. Samantala si alice ay nakayakap pa rin sa aken. Hinahagod ang likuran niya. "Akala namin wala ka na..." umiiyal na saad ni alice.
Nag-iyakan kaming lahat dito at nagkwentuhan hanggang sa magdamag sila dito, binantayan ako at pinakain. Also binihisan at lahat.... masaya ako na nakita ko sila ulet, pero grabe ang pag-alaga nila sa aken. Akala mo mga kapatid ko.
Habang natutulog ako narinig kong nag-usap ang dalawa.
"Alice...ngayong nahanap na naten si raine..natatakot ako sa exams naten bukas...huhuhu..hindi pa ako nakakareview ng notes ko.." narinig ko natawa ako ng onte sa kanila. "Ikaw kasi tatamad tamad ka, sige na umuwi ka na ako na lang magbabantay kay taine total dala ko mga notes ko, dito na lang ako magbabasa." salita ni alice at pinakita ang mga gamit niya.
"Kainis ka. Sige pero maaga kang pumaosk bukas ha!"
Trevors POV
Sinubukan kong tawagan si ate pero hindi siya sumasagot. Kaya umalis na ako ng bahay at nagbalak na puntahan si raine.
Sabit na sabit na akong makita siya.
Pagkarating ko da ospital ay agad ko ng tinanong kung nasan siya sa mga nurse. Pero nainis na lang ako ng sabihin nilang wala na daw siya, inilipat na daw paalis. Tinanong ko kung saan siya nilipat pero hindi daw nila alam.
Lumabas ako at pumunta sa parking lot, sinuntok ko ang puno sa inis ko, nakaka**** desperado na talaga si Jackson Lopez na paghiwalayin kami.
"Tssk. Angry huh." again the bastard comes, tssk. "Get lost." malamig kong saad sa kanya at tinitigan siya ng masama.
"I know where she is. At sakto walang nagbabantay sa kanya."
***
Infront of me, dito sa mansion nila. Muli nakita kobg maliwanag at may mga tao ng nagtratrabaho. It was full of colors again she came.
I need to see her.
Sa gate, nakita ko na iba na ang nag babantay ng gate. Mga malalaking tao na, pero hindi niyan ako mapipigilan. Since wala si jackson lopez. Inakyat ko ang bakod at luckily nakalanding ako ng safe and quiet. Thanks to tres I owe him again big time.
Tahimik akong tumakbo papasok sa loob, agad akong dumiretso sa second floor at sa kwarto niya. Sumilip muna ako sa paligid kubg may tao, mukhang wala naman kaya tumingin muna ako sa pinto. Pinakinggan ko ang pinto may naririnig akong hikbi at pag-iyak. Bigla aking nanlambot at nalungkot sa narinig ko. Dahan dahan kong binuksan ito at nakita ko siya naka stretcher ang paa.
Tapos pasa pasa ang mukha at sugatan ang katawan.
Umiiyak siya habang nakatitig sa ibaba. Ng isara ko ang pinto ay napaliko ito sa aken kahit na tumutulo ang luha. Agad siyang tumayo kahit na masakit ang paa niya para lapitan lang ako. Tumakbo ako para saluhin siya, pero siya naman ay yumakap lang saaken habang buhat ko siya.
Naramdaman ko ring basa na ang balikat ko.
"I thought i lost you." salita ko at niyakap ko rin siya, tapos hinalikan sa ulo. "Ako rin..." saad niya kahit na minamalat na ang boses sa pag-iyak. Pinaupo ko siya kama at pinunasan ko mga luha niya. Naka upo kami ngayon sa kama na magkatabi pero nakayakap siya sa aken, natutulog. Niyakap ko siya at inisip lahat ng mga kahayupang ginawa sa kanya ng mga kalaban ko.
Ginamit nila si raine para makapag-higante sa aken. Mga hayup sila, sisiguraduhin kong mamamatay na sila sa susunod na gagawin ko, at sa Gang War ko iyon isasagawa. Dahil magsisimula na ang gang war mamayang gabi.
Tinignan ko siya at nakitang malaki na ang eye bags niya kakaiyak. Napangiti ako at hinalikan siya sa pisngi. I miss this girl...
Tres
Medyo nahirapa ako dito sa upuan ko, after kong sabihin sa gago kung nasaan si raine ay agad na akong umalis as soon as possible also. May nakahuli din sa aken at nakakita na sa mukha ko.
But i cant hurt her, she is my love.
So i just run away, also i can speak tagalog din noh. Natutuhan ko sa The Numeros a bit, nagpaturo din ako kay cuatro siempre lover boy yon. Sure ako matutulungan ako ni trevor din dito. I will use him wahahahahhha.
"Hey? Ayos ka lang?" tanong sa aken ng katabi ko, hindi ko siya pinansin at nag focus na lang sa test. Tssk dapat tapusin ko na pala toh para wala na akong problema.
"Huy kinakausap kita nathan?? Ayos ka lang ba?"
ITUTULOY.......
+votes and comments
are highly appreciated+
thank you
for your time
BINABASA MO ANG
The Gangster's Missing Princess (BOOK 2)
Teen Fiction[ Gangster Series #2 ] 2 years....... Mahigit dalawang taon ang lumipas pag katapos nangyari ang insidente. Na kung saan ang lalake ay napagbintangan at ang babae ang nakawawa. Si Trevor Wilson Isang Gangster na may Misyong hanapin ang babaeng pinak...
