12

6.1K 472 39
                                    

Eskiden elindekilerin değeri kaybedilince anlaşılır zırvasına inanmazdım. Şimdi bu hissi öyle derinde yaşıyordum ki göğüs kafesimi çıkartıp atasım vardı.

Şafak ile 9.sınıfta başlayan klişe bir arkadaşlığımız vardı. Birlikte eğleniyorduk, gülüyorduk bazen üzülüp ağlıyorduk. Bundan ibaretti. Benim için hiç bir zaman daha fazlası olmamıştı.

Demekki daha fazlasıydı.

Titreyen ellerimle çantamdan su şişesini alıp dökmeden içmeye çabaladım. 2 ayda 20 yıl yaşlanmıştım. İçimi bırakın görüntüm bile aynı değildi. Ruhumun yorgunluğu tenime işliyordu. Yaz gününde üşüyordum.

Bir insanı özlemek böyle miydi? Belki de kesinlikle elinden kayıp gittiğini bildiğin ama hala var olan bir şeyi özlemek böyleydi. Oradaydı, vardı ama dokunamıyordun, artık sana ait değildi.

1 saat yol gelmiştim yine. Apartmanın önünde dikilmekten başka bir şey yapamıyordum. Geleli belki 2 belki 3 saat olmuştu.

Kapı ziline parmağın ucu ile dokundum. Ama bastırmaya en ufak girişimde bulunamıyordum. Elimi çektim. Bir adım geri atıp derin bir nefes aldım. Ne farkedecekti? Onun için yarın da bugün olacaktı. Zaman sadece benim için ilerliyordu.

Arkamı dönüp gittim sonra.

...

Final olacaktı ama olmadı Niye ben hic kafamdakini yapmiyom smkcsms

Bu hikayemi cok sevdim ama değer görmüor nabalım

Her Gün Bir Gün [BoyxBoy]Where stories live. Discover now