[Zawgyi]
Kaiနဲ႔ဖုန္းေျပာၿပီး sehunကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေလထဲလက္ဆန္႔ၿပီး မ်က္လံုးမွိတ္ထားတယ္.....
ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြကလည္း ေလအလြင့္မွာ ေႂကြကာက်ေနတယ္.....
ပန္းၾကားထဲကေကာင္ေလးေတ်ာက္ကို ေငးေနမိတယ္....
မ်က္လံုးျပန္ဖြင့္လာတာျမင္ေတာ့မွ မၾကည့္ဟန္ေဆာင္ကာ
အနားကပ္သြားမိတယ္......
"မင္း သူနဲ႔ေျပာပီးပီလား
ငါ့ကိုေမးေသးလား"
"ဟင့္အင္ မေမးဘူး
ငါနဲ႔ဘဲအလြမ္းသယ္ေနၾကတာ"
"ပိုလိုက္ၾကတာ"
႐ိုး႐ိုးမေျပာဘဲ မ်က္ေစာင္းကထိုးသြားေသး.....
ငါ့စိတ္ေတြဘာျဖစ္ေနတာလဲကြာ.....
ငါ့မွာkai႐ွိတယ္ ဟုတ္တယ္kai႐ွိတယ္
"Yeol"
"အင္း kaiေလး အာ ေဆာရီး sehunေျပာ"
"ဘားမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး ျမန္ျမန္ျပန္ရေအာင္
ငါဗိုက္ဆာၿပီ"
"Omm"
မမွားသင့္တဲ့အမွားကို မက်ဴးလြန္ဘဲေနရေအာင္........
အိမ္ေရာက္ေတာ့ အသင့္စားေခါက္ဆြဲေျခာက္သာ ျပဳတ္စားေတာ့တယ္
"ဆယ္ဟြန္းငါ့လဲေကြၽးအံုး"
"ကိုယ့္ဖာသာလုပ္မစားဘူး ေရာ့ယူစား"
"ဟီး မင္းလက္ရာကေကာင္းလို႔ပါ"
"ဖားမေနနဲ႔ မ်ိဳေတာ့ ေခါက္ဆြဲေတြပြကုန္ပီ"
ေခါက္ဆြဲပူပူကို မႈတ္မႈတ္စားေနေသာသူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ၾကည့္ရင္း လူကကတုန္ကယင္ျဖစ္လာတယ္......
တခါမႈတ္တိုင္း တခါေထာ္ထြက္လာတဲ့သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပိစိကို ပစ္မွားေနမိတာ.....
"Sehun"
"......."
အစားပလုတ္ပေလာင္းနဲ႔ ေမးဆက္ျပတယ္
"မင္းရည္းစား႐ွိပီလား"
"လဒေရ ငါစားေနတယ္ဟ ေနာက္မွေမးပါ့လား"
"မင္းစားရင္းေျဖေလ ေခါင္းညိမ့္ေခါင္းခါလုပ္ျပ"
"ၿပီးေရာ"
"မင္းႀကိဳက္ေနတဲ့လူ႐ွိပီလား"
ေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္
YOU ARE READING
အခ်စ္ဆံုး(အချစ်ဆုံး)
FanfictionChanအရင္ကက်ေနာ့ကိုအခ်စ္ဆံုးလို့ေျပာဖူးတယ္ေနာ္ အခုေကာအဲ့စကားအတိုင္းသတ္မွတ္လို႔ရမလား။ kai yeolေပ်ာ္မယ္ဆို yeolႀကိဳက္တာေရြးက်ေနာ္လက္ခံေပးမယ္ က်ေနာ့ေျကာင့္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္ဆိုရင္ေက်နပ္ပါတယ္။ hun ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုမစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘူး။ႏွစ္ေယာက္လံုးက က်ေနာ့္ဘဝအတြက...
