Zoraki Aşk

bölüm 4

Birkaç günüm böyle geçti odamda ağlamaktan başka bir şey yapmıyordum ara sıra Esra geliyordu yanıma beni teselli etmeye. O olmasa daha kötü olurdum galiba. Düşünmekten yorulmuştum. Ben şimdi ne yapacaktım Emre’yi severken nasıl başkasıyla evlenecektim. Ben bunları düşünürken annem odama geldi. Bana sıkı sıkı sarıldı ve her şeyin düzeleceğini söyledi. Ama hiç bir şey düzelmeyecekti. Zoraki evlilik yapacak olan bendim. Ve mutsuz bir hayata kendimi mahkum etmiştim. Dışarıdan korna sesi geldi. Annem camdan baktı ve bana dönüp

‘Aras geldi kızım seni almaya düğün için alınması gereken birkaç şey varmış’ dedi.

Düğün, Aras, Evlilik. Ben bunlarla nasıl başa çıkacaktım. İstemeye istemeye kalktım kendime çeki düzen verdim ağlamaktan gözlerim şişmişti biraz toparlandıktan sonra aşağı indim. Arabanın dışında beni bekleyen Aras’ı gördüm. Bu adamı daha önce çok görmüştüm. Ailelerimiz sık sık görüşürlerdi ara sıra aile yemeklerine katılırdı ama onu en çok dergilerde görürdüm her gün başka bir kızla birlikteydi ve ben onu hep ukala bulurdum. Şimdi o ukala adam benim kocam olacaktı ama bu sadece kağıt üzerinde olacaktı daha fazlasını kabul edemezdim. Beni görünce arabaya bindi bende bindim.

‘ Merhaba karıcım’ dedi bana. Karıcım lafı öyle yabancıydı ki bana birde bu ukaladan duymak canımı sıkmıştı.

‘ Henüz karın değilim Aras Koçak. Bana öyle hitap etmeni istemiyorum’ dedim. Sesim sert çıkmıştı.

Güldü ve sadece 4 gün sonra karım olacaksın alışsan iyi edersin güzelim’ dedi. Bu adamdan şimdiden nefret etmeye başlamıştım