"ဘတ္ ဂ်ီမင္!!!"
"ေတာက္ခ္ခ္..မင္းနားနားကပ္ၿပီးဘာလို႔ေအာ္တာလဲ!"
"မၾကားမွာဆိုးလို႔..ဟီးဟီး"
"မၾကားရေအာင္..ငါနားကန္းေနလို႔လား😒"
"သိဘူးေလ.."
"မင္းေတာ့..!!"
ဒါကေတာ့ မနက္ခင္းအျမဲေတြ႔ေနၾကပံုပါဘဲ ထယ္ေယာင္းက ဂ်ီမင္ကိုသြားစ ဟိုကလိုက္႐ိုက္ရင္ ေက်ာင္းကိုပတ္ေျပး....မေတြ႔ေတြ႔တာနဲ႔ ဒီႏွစ္ေကာင္ကကိုက္ေနတာပဲ..
"Umm..ေဂ်ာင္ဂု"
ေဂ်ာင္ဂုကိုျမင္ေတာ့ ထယ္ေယာင္းေျပးေနရာမွရပ္လိုက္သည္...
"ေဟ်ာင့္..မင္းကိုငါမိၿပီ"
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါကြာ...ငါသြားၿပီ"
"ဒီေကာင္ ဘာလား..."
ထယ္ေယာင္း သြားတဲ့ေနရာအေ႐ွ႕ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့..
"ေအာ္..ေဂ်ာင္ဂုဆီသြားတာကိုး..ဟြန္းဟြန္း..ငါေနာက္မွပညာျပရမယ္"
........................................
"ေဂ်ာင္ဂု.."
"Umm..ထယ္ေယာင္း ..ဘာကိစၥ႐ွိလို႔"
"မေန႔က ငါတို႔ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာလား..အတန္းခ်ိန္လာမတက္လို႔"
"စိတ္ဆိုးစရာအေၾကာင္းမ႐ွိသလို..ကိစၥတစ္ခု႐ွိလို႔ပါ"
"ဘာကိစၥ.."
"ငါ့ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥကို မသိခ်င္ပါနဲ႔..မင္းနဲ႔ငါသူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ဘူး"
ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ေဂ်ာင္ဂုကိုထယ္ေယာင္း ရပ္သာၾကည့္ေနလိုက္သည္..
ဘယ္လိုေကာင္ေလးလဲဟ..
"ထယ္ထယ္ !"
"ငါ့ကို ထယ္ထယ္လို႔မေခၚပါနဲ႔ဆို"
သူ႔နာမည္ကို ေခၚလိုက္ေသာ ေကာင္မေလးကိုျပန္ေျပာလိုက္သည္...သူ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုနကသူ႔နာမည္ေခၚလိုက္ေသာေကာင္မေလးႏွင့္ အေနာက္တြင္ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ပါေသးသည္..ထိုေကာင္မေလးမွာ ဆံပင္ကို ပန္းႏုေရာင္ဆိုးထားၿပီး..ေခ်ာေခ်ာေမာေမာေလးျဖစ္သည္...ေဒါက္ဖိနပ္ႀကီးကလည္း 5လက္မေလာက္႐ွိသည္...သူသိလိုက္ပါၿပီ ထိုေကာင္မေလးကေတာ့.....
