gri

G|19

Selim'den;

Büyük otobüse bindiğimde gözlerimle Eylül'ü aradım. Anonim olanı değil, Emre'nin sevgilisinin arkadaşı olan Eylül'ü. Ki şüphelendiğim şeyler vardı. Kafamın içinde bir fare varmış da nöronlarımın hepsini yemiş gibi. Şüphelendiğim şeyler bana ikisinin de aynı kişi olduğunu söylese de Eylül böyle boş işlerle uğraşacak gibi değildi. Ayrıca beni sevdiğini de sanmıyordum.

Eylül'ün aynı yerlerinde oturduklarını gördüğümde gülümsedim. O da benimle birlikte gülümserken yanında ki arkadaşı ikimize anlamsızca bakıyordu. Yanına gitmek için büyük bir çaba sarf ederken içten içe kalabalığa küfür ediyordum. Sonunda yanına ulaştığımda gözlerinin içi parlayarak gülüyordu.

Lanet olsun bu kadar güzel gülmek zorunda mıydı?

"Nasılsın Eylül?" içimde ki heyecanı bir yana atıp konuştuğumda kekelemememiş olmama sevindim.

"İyi diyelim." kinayeli bir şekilde konuştuğunda gülümsedim. Dün ona böyle yazdım diye bu şekilde konuşmuştu. "Sen?"

"İyi diyelim." dediğimde sessizce güldük. Arkadaşı şaşkınlıkla bakarken Eylül'ü kendine çekti ve kulağına bir şeyler fısıldadı. Eylül gülümseyerek bakıp bana döndü.

"Selim, bu arkadaşım Nida." dedi yanında ki kızı gösterirken. Ardından beni gösterdi. "Nida bu da Selim." 

"Tanıştığımıza memnun oldum." dediğinde tebessüm edip "Bende." dedim.

Ardından aramızda sessizlik hüküm sürdü. Bende telefonumu çıkarıp anonim olan Eylül den mesaj var mı diye baktım. Vardı. Beş dakika önce falan atmıştı mesajları.

Yağmur'un Kızı: Duraktasın şu an.

Yağmur'un Kızı: Sıraya -tabii sıra demek ne mümkünse- girdin.

Yağmur'un Kızı: Bindin...

Yağmur'un Kızı: Kalbimin bu denli hızlı atması normal mi Gri'm.

Mesajları gördüğümde her zaman ki gibi gülümsedim. Nasıl başarıyordu bilmiyordum ama beni güldürebilen sayılı insanlardandı. Daha yüzünü bilmediğim, sesini duymadığım, kokusunu duymadığım, tenini tenimde hissetmediğim bir kız beni güldürebiliyordu. Oysa yanımda olanlar bile bunu başaramıyordu.

Bu kelebek etkisi miydi?

Selim: Sanırım normal.

Selim: Sevdiğini gördüğünde göz bebeklerin büyürmüş.

Selim: Kalbin teklermiş.

Selim: Onun yanında olmak istermişsin.

Mesajı yazdıktan sonra telefonun ekranını kapatıp dışarıya bakmaya başladım. Yağmur yere temas halindeyken dışarıda ki ambiyans mükemmeldi. 

Elimdeki telefon titrerken ekranı açıp mesaja girdim.

Yağmur'un Kızı:Hiç öyle hissettin mi?

Kafamı kaldırıp bi camdan dışarı bide telefonuna bakan Eylül'e baktım. Ve ona bakarak yazmaya başladım.

Selim: Hissettim.

Selim: Hissediyorum.

Selim: Tam şuanda, yakınında olduğum kız bana bunları hissettiriyor.