Sadece Sev İstedim [b×b]

0.4

"Poyraz kardeşim bu kaçıncı sayamıyorum ben artık! Hayır yani sevgili yapmana bir şey demiyorum da sen bunlarla bağlantını kesince benim peşimde dolanıyorlar."

Gözlerini devirdi ve bacaklarını önündeki masaya uzattı, ağzına patlamış mısırdan bir kaç tane attı.

"Ne dememi bekliyorsun kardeşim? Özür mü dileyeyim?"

Homurdanarak konulması gerilen sinirlerimi kopartmaya yetiyordu.

"Hiç bir şey yapma Poyraz." Bende elimi önümde ki masaya uzattım, bardağıma doldurduğum koladan içtim. Sinirliydim.

Her zaman böyleydi umursamazdı ve ben onu bu haliyle kabul etmiştim. Değer verdiğim tek insan değildi elbette ama fazlasıyla da değerliydi.

Elini omzuma atıp beni kendine çekti ve kucağında ki patlamış mısır tabağını kenara bıraktı.

"Ne yapayım oğlum ya sanki ben gidin de Cenk'le konuşun diyorum."

Haklıydı yani birazcık. Ama sevgili yapmazsa ve onlardan ayrılmazsa hiçbir sorun kalmıyordu ki ortada.

"Yapma o zaman sevgili amına koyayım ya!" Gözlerini kısarak yüzüme baktı.

"Böyle birşey mümkün mü sence Cenk?"

Gözlerimi devirerek homurdandım. Değildi. Herşeyden vazgeçerdi de hayatına kadın almadan duramazdı o.