Sadece Sev İstedim [b×b]

1.5

Selamğğğğ

*

Odamda ki yatakta yatmaktan o kadar sıkılmıştım ki... Odadan da çıkamıyordum.

Neden mi?

Zeynep'le Poyraz benim evimde, salonumda romantik komedi izliyorlardı.

Neden ben ya, neden ben acaba?

Poyraz sinamaya para vermemek için böyle bir çözüm bulmuştu kendince. Kız da beni evde bilmiyordu tabii ki.

Kendi evimde kısıtlı özgürlük yaşıyordu im resmen.

Hem biranda böyle bir karar vermiş ve kızı neden kendi evine getirmediğini bile soramamıştım.

Dış kapının oradan gelen sesle ayağa kalktım. Herhalde gidiyordu.

Odanın kapısını hafifçe aralayarak hole baktım. Oradaydılar.

Zeynep kızıl saçlarını sırtına attı, parmakları üzerinde yükseldi ve Poyraz'ın dudaklarına kaçamak bir öpücük kondurdu.

İğrençti hem de tek kelimeyle...

Gözlerimi kapayıp yatağa oturdum ve sırt üstü kendimi yatağa attım.

Aklımdan saçma sapan şeyler geçiyordu, bunlar beni korkutmaya yetiyordu bile.

Başımı iki yana sallayıp bu düşüncelerden kurtulmak istedim yoksa çok farklı şeyler ortaya çıkacaktı.

Kapı açıldı ve kapandı.

Bende ayağa kalktım, holden ilerledim ve kendini koltuğa atmış gülümseyen Poyraz'la karşılaştım.

"Hayırdır, ne gülümsüyorsun?"

Omuz silkti bir şey de söylemedi.

Bende koltuğa oturup ona döndüm ve aklımdakş soruyu yönelttim.

"Neden kendi evine çağırmadın Zeynep'i? Neden buraya getirdin?"

Gözlerini açıp bana baktı.

"Üzgünüm ya, böyle olsun istememiştim ama benim kaldığım aparttaki adam sorunlar yaratmaya başladı be kardeşim." Derin bir nefes aldı devam etti.

"Zam üstüne zam yaptı bide eve yabancının girip çıkmasını istemedi. Sorun yaratıyodu, bende böyle bir çözüm buldum."

Balımı onaylayarak salladım.

"Bide Cenk bişey dicem sana."

"De Poyraz." Sesim kısık çıkmıştı.

"Evden ayrılıcam. Bu şartlarda orada kalamam." Yüz ifadesi sıkıntılıydı.

"Bende kalsana o zaman. Ne gerek var başka bi eve. Beraber kiraya çıkalım Poyraz. Olur mu?" Fazla hevesli konuşmuştum...

Gülümsedi ve hemen yanıma geldi. Elini omuzuma atarak bana sarıldı.

"Bende tam bunu söyleyecektim, tabi ki olur." Yüzünü bana yakınlaştırdı ve yanağıma ufak bir öpücük kondurdu.

"Hep bana katlanıyorsun valla evlat olsam dertlerimden sevilmem ama sen hep yanımdasın... Çok teşekkür ederim Cenk."

*

Masum bi öpücük... Şimdilik dkdkdkdkdkdk