P S E U D O

94

- MAINE'S POV -

Ilang araw or oras na lang ang hinihintay namin lalabas na ang munting anghel namin.

Naeexcite ako na kinakabahan na ewan.

Btw andito kami ngayon sa garden.

Nagpapahangin lang.

Ang mag-ama ko naglalaro samantalang ako palakad lakad dito para mas mapadali ang Delivery ko kay Baby.

Nagulat naman ako ng patakbong lumapit saken ang anak ko.

" Mommy.. "

" Oh Bakit??"

" Daddy holding an worms. Mommyy... "
Sumbong niya saken.

Tinignan ko naman ang asawa ko ng masama.

Aba ang loko di man lang natinag at tumatawa pa rin.

Binato ko nga nung maliit na bato.

" Aray. Misis naman eh "
Lumapit naman siya samen.

" Ikaw talaga kahit kailan pasaway... Tinatakot mo ang anak mo "
Sermon ko.

Yumakap naman saken si Seb tsaka binelatan ang Daddy niya.

" Sorry na po "
Yumakap naman siya saken.

" Ewww. Pawis kayo. "

Nagtawanan naman sila tsaka na bumalik sa paglalaro.

Naglakad lakad lang din ako tsaka napahinto dahil feeling ko naiihi ako.

Maglalakad na sana ako papasok para mag CR ng mapansing may umaagos na sa binti ko.

Sh*t. Is this my Water pump.

Napatingin naman ako sa mag-ama ko.

Medyo malayo ang distance nila saken.

" Yabs "

Bigo ako. Di niya ko narinig.

" Chardddd "

Napatingin naman siya saken tsaka lumapit.

" Misis ko baki--- halah. Manganganak ka na??"

" Ay hindi. Natatae lang ako "
Pambabara ko sa kanya.

" Misis naman eh. Ok weyt kalma ka lang dito ah. Kunin ko lang yung. Bag niyo ni Baby... Sebastian bantayan mo mommy mo bilis "
Nagpapanic niyang sabi.

Gusto kong matawa sa itsura niya kasi parang siya pa yung manganganak.

Lumapit naman saken ang anak ko tsaka tumakbo si Chard papasok.

Medyo humihilab na din ang tyan ko kaya napahawak ako sa poste .

" Mommy are you ok?"

Tumango naman ako para mawala ang pagaalala niya.

Nakabalik naman agad si Chard dala ang bag at susi ng sasakyan.

Lumapit siya samen.

" Misis kaya mo pa bang maglakad?"
Nagaalala niyang tanong.

Ngumiti ako tsaka tumango.

" Kaya pa. Matagal pa to. Tara na "
Nakangiti kong sabi tsaka dahan dahang naglakad.

Ayaw kong magalala sila.

Inalalayan naman nila ako na.makasakay sa kotse.

" Ok. Uhm Misis ko kalma lang please wag kang magpanic pupunta na tayong hospital... Kumalma ka lang. Please keep calm... "
Nagpapanic niyang sabi.