Happy Ending {VhOpE} #completed#

ep5

အိမ္ေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲျပန္ဝင္၊ အိပ္ရာေပၚတက္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း မ်က္ရည္ေတြ တာက်ိဳးသလိုက်ခဲ့တာ ေခါင္းအံုးေလးကပဲ သိမယ္ထင္ပါတယ္။

Taehyung တံခါးလာေခါက္တာကို အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးမဖြင့္ေပးျဖစ္ခဲ့ဘူး။

ငိုလို႔ဝေတာ့ စဥ္းစားၿပီးရင္းထပ္စဥ္းစားခဲ့တယ္။ အကယ္၍taehyung မ်ားအၾကံဥာဏ္ေတာင္းလာခဲ့ရင္ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာကိုေပါ့။

မဆီမဆိုင္ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ manga ေတြထဲက character ေတြနဲ႔ေတာင္ႏိႈင္းယွဥ္မိေသးတယ္။

Taehyung လိုလူမ်ိဳးက alpha ဆိုတာ အသိသာႀကီး။ jimin ကေရာ? သိပ္ကို လွၿပီး ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တယ္။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီး အၾကည့္ေတြနဲ႔တင္လူကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္။ ေသခ်ာတယ္ jimin က omega ပဲ။

ငါကေရာ။ alpha တစ္ေယာက္လိုလည္း မခန္႔ညားဘူး။ omega တစ္ေယာက္လိုလဲ ဆြဲေဆာင္မႈမ႐ွိဘူး။ ဒါဆို ငါက သာမန္ beta ေပါ့။alpha တစ္ေယာက္ကို beta တစ္ေယာက္က omega နဲ႔ယွဥ္ၿပီးဘယ္လို လုႏိုင္မွာလဲ။

ဒါဆိုစြန္႔လႊတ္လိုက္ရမွာလား။

အဲ့ဒါေတာ့မျဖစ္ဘူး။ စြန္႔လႊတ္ရမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔တင္႐ူးႏိုင္တာမို႔။

ေနာက္ဆံုး ေလးနာရီထိုးေတာ့ ၾကံရာမရတဲ့အဆံုး မီးစင္ၾကည့္ကမယ္ဆိုၿပီး အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့တယ္။

"ဟဲ့ေရာင္ ကာလနဂါး။ ဘယ္အခ်ိန္ထိအိပ္တာလဲ။ မ်က္လံုးေတြေတာင္ေဖာင္းအစ္ေနၿပီ။ "

"ညကအိပ္ေရးပ်က္တာကိုး။"

ငိုထားလို႔ေဖာင္းေနတာလို႔ေတာ့မေျပာခ်င္ေတာ့
ပါဘူး။

"Jimin ကဘာလို႔ေခၚတာလဲ။"

"ဘာ..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ စာေမးတာ။"

"ေျသာ္။"

အမွန္တရားကိုသိေနေပမဲ့မင္းလိမ္တယ္လို႔ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရးမွမ႐ွိခဲ့တာ။

"႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ရေအာင္ taehyung။"

႐ုပ္႐ွင္ကိုလည္း အေဆြးကားကိုတမင္ေရြးၿပီးဖြင့္တယ္။ အစကတည္းကငိုခ်င္ေနတာကို ႐ုပ္႐ွင္အေၾကာင္းျပၿပီးငိုတယ္။