Angel's pov
Halos mag iisang buwan na kami dito sa hospital pero di parin nagigising si andrei.
Kinakabahan ako dahil baka wala sya pag nanganak ako, panghihinaan ako ng loob.
Nakatitig lang ako sa muka nya.
Naalala ko nanaman ang nangyare nung nakaraan.
Nasa mental institution na si kyle at si sanaya.
Labag man sa kalooban ko pero kailangan nila yon.
Naaawa ako sa kanila pero kasi napahamak si andrei at ang mga kaibigan nya at muntik na din kami ng mga babies ko.
Ok naman na kami,napatawad kona sila.
Naalala ko nung binisita ko sya nung nakaraan.
~Flashback~
Nandito ako sa mental ins. Upang bisitahin at kamustahin sila sanaya.
"This way po maam."
Sabi nung lalaki na parang nurse dito sa mental ins.
Sinundan ko lang sya hanggang sa huminto kami sa pintuan..
"Eto na po yun maam"saad ng lalaki
Nginitian ko naman sya.
"Salamat.."
Sinilip ko si sanaya sa bintana.
Nakakaawa sya.
Nakaharap lang sya sa puting pader, habang ginagawang baby ang unan.
Pumasok nako.
"Sanaya"tawag ko sa kanya
Unti unti syang tumingin at dalidaling pumunta sakin.
"Im sorry angel sorry talaga pasabi din kay drake, sorry" paghingi ng tawad ni sanaya.
Pagsabi nya nun ay biglang lumuhod sya sa harapan ko.
Inalalayan ko naman sya upang tumayo.
"Ok lang sanaya, naiintindihan ko naman, nagmahal ka lang"sabi ko sa kanya.
Nakita ko namang naluha sya.
"Sorry talaga mag babago nako sorry,sana ay maging okay na tayo pasensya na talaga,tanggap kona na ikaw ang mahal nya,congratulations sa baby nyo,pag okay nako at nakalabas dto ninang ako nyan ahh"-sanaya
Napaluha naman ako dahil dun.
"Salamat, oo naman"sabi ko sa kanya.
"Wag ka umiyak nakakasama yan sa baby mo,ano palang gender?"-vanessa
"Twins sila,parehas na lalaki"masiglang saad ko sa kanya.
Nagulat naman sya.
"Wow! Congratulations! Ako kasi babae"-sanaya
Nagtaka naman ako sa sinabi nya.
" uhmm nasan sya?"takang tanong ko.
"Pinatulog ko ayun oh, nandun sa kama"-sanaya
Nagpaalam nako sa kanya, kawawa naman sya.
Sunod na pinuntahan ko ay si kyle kaya lang tulog daw ito ngayon.
Kung kaya't bumalik nako sa hospital.
~End of Flashback~
Lumipas pa ang tatlong araw at nagising na si andrei, sabi ng doctor ay pwede na syang madischarge, stable naman na daw ang kalagayan neto.
Nang araw na yun ay umuwe din agad kami dahil excited na excited ang asawa ko.
YOU ARE READING
Carrying A.D.L.S babies
Romance"Kung sino pa yung taong hinde mo inaasahan na mamahalin mo ay iyon pa ang taong mamahalin mo higit pa sa sarili mo"~ andrei "Ano man ang problemang dumating sayo ay dapat wag mong tatakasan dapat sa problema ay sinusulusyunan lang"~angel Guys! Ano...
