After 10 years...
Ryan's
"Can't you see? Lola, I want to stay here. AYAW Kong umalis dito. Ano bang magagawa ko? Maisasalba ko ba Ang hospital natin Sa Davao pag doon Ako mag-st-stay? I don't think so. We can call a friend there and ask him or her to manage temporarily the problem." Mahaba Kong pagpapaliwanag Kay Lola. Na Hindi man Lang nagalaw Sa pag kakatitig Sa akin.
"WALA kaba talagang pake Sa pamilya mo?" Mukhang Galit na Ito. May inalabas siyang litrato Mula Sa drawer ng lamesa niya. Litrato Ito ng aking Lolo Sa Isang media conference. Sa pagkaka-alala ko Ito Ang Araw na ideneklarang Ang mga hospital namin Ang pinaka malakas at pinakasikat Sa buong Manila.
"Can't you Remember How our hospitals made us to be on top?" Nagpapakonsensiya Ang kanyang boses. Na nakatanim parin saakin Ang kanyang mga mata.
"I'm very old to travel and stay at Davao Ryan. I hope you understand the situation. Bankruptcy isn't a joke. Alam Kong aware Ka about that Ryan. WALA tayong makapagkakatiwalaang Kaibigan doon. AYAW Kong tuluyan ng mawala Ang isa Sa mga hospital natin." Maingat siyang bumitaw ng Hininga. Frustration around the room.
But, AYAW ko talaga. Masakit Ang dinanas ko doon. AYAW ko na sanang balikan.
"But Lola? How about Dad? Where is he? He should supposed to clean that mess." Napasabunot nalang Ako Sa aking buhok at Tumingin Sa larawang nakasabit Sa pader ng opisina ni Lola.
"He's dealing with the investors at Cebu. Matatagalan siya Ron. Lalo na't Hindi Lami sigurado Kung pagkakatiwalaan Ang mga Taong yun. Pinaghihinalaan naming baka sila ay makakasira Lang. Kaya Kailangan Ang buong ORAS ng Daddy mo para roon. We don't have any choice and the last thing we can do is to send you there. We already prepared everything. What you want and what you need" Hindi Ako makapaniwala. Talagang pinag-handaan na Nila Ito, without asking me if its okay.
Mukhang WALA na akong Choice...
Ang aking nagawa? Bumuntong Hininga na lamang at nagpaalam Sa kanya.
Munit bigla Itong nagsalita.
"I hope you will cooperate. We trusted you because you have the skill and the intelligence to handle that problem. I will expect the good outcome. And if not, second plan." Hinarap ko Itong muli at tumango na lamang bago siya tuluyang tinalikuran.
Nag-aaral Pa ako ng medicine Since lahat NG kapamilya at mga Kaibigan ko may medical background.
Ang Lola ko ay Isa Sa mga pinaka magaling at kilalang doktor Sa buong Pilipinas. Kaya siguro ganon na lamang niya kamahal Ang Hospital na iyon. Malaki Ang naitulong niya Sa mga Tao, at may malasakit Ito.
Gusto kong Sundan Ang kanyang yapak, pero gusto ko Sa ibang paraan.
Habang naglalakad Ako Sa hallway ng main hospital namin dito Sa Manila, ang Falcon Medical Hospital maraming nurse Ang nagsisipag chismisan, na agad namang nagpapairita Sa akin
I don't want attention. Pero pag may nahahagap akong attention na May kasamang tili o ingay IBANG USAPAN NA YUN.
Respect the Hospital. Yan Ang nasa isip ko na Ilang Beses Kong sinasabi Sa sarili ko.
