To Kyle, Marie Kris is like gravity. He can't help but fall for her. Once, twice, thrice...countless times. To Kyle, Marie Kris is like a magnet. No matter how much he tried to pull away, he still found himself getting drawn to her, even if he knew...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kamuntikan kong makalimutan na kailangan pala naming pumasok ngayong Sabado. Bukod sa pag-arrange ng stage para sa program ngayong Monday ay magpapractice pa kami ni MK. Sa tingin ko naman ay hindi rin makakapasok si MK dahil baka may sakit siya.
Or not.
"Kyle!" Tawag ni MK sa akin. She gave me that usual smile-- one that I think is an obligatory smile. Bago 'to, hindi niya ako tinawag sa buong pangalan ko sa unang bati niya. She must be really sick.
"Yeah?"
"Kahapon sa bahay...Ang sabi ni Papa ay isinama niya sa pinamili mo 'yung...CD ko. Tsaka salamat pala sa pagsalo sa akin." She grinned. Then coughed.
"No worries. Here." Kinuha ko mula sa bag ko ang CD at inabot iyon sakanya.
"Hindi mo naman siguro binuksan at pinanood ang laman nito?" Lapit at bulong niya sa may tenga ko. Nagsitayuan ang mga balahibo ko. Right, I'm sensitive there. Naitulak ko tuloy siya.
"Hindi ko binuksan. Don't worry."
"Sabi mo e! Salamat talaga kahapon. Oo nga pala, sinabi na ni Paul na nag-back out ka. Sayang naman." Sabi niya. May ilang classmates kaming dumaan na sigurado akong nakatingin sa amin habang nagbubulungan. Sigurado akong alam ni MK ang nangyayari sa paligid niya. I'm fucking sure too that this is nothing about popularity shits.
"That... I'm doing it." Huli na nang marealize ko ang sinabi ko.
"YES! My Heart is Open ang kakantahin natin."
"Natin? Akala ko ba mag-gigitara lang ako?" React ko agad. Imbes na sumagot ay ngumisi lang siya. What in the world---
"Oy!" Tawag ko sakanya dahil tinalikuran niya ako at nagsimula nang maglakad. Hindi ko alam pero sinundan ko siya hanggang sa rooftop.
"Kailan ka lumipat dito?" Tanong niya habang nakatanaw kami sa kabuuan ng school.
"A week now."
"Bakit?"
"Shut up, MK." Pigil ko sakanya. She smiled. Inililipad ng hangin ang buhok niya. Despite my warning, she kept on talking. Somehow, listening to her talk warms me...Like the food they serve... Yeah, it warms me.
***
Sa kalahati ng araw ay natapos na ng klase namin ang assigned na task namin para sa stage. Few people made small talks and I did try my best to be polite. Lalo na sa mga taong alam ko na plinaplastik lang si MK. It's not about defending MK, it's just carefully selecting the people as to whom I'd associate myself. I'm also not saying that MK's already a friend. Definitely not.
Ngayong half day naman ay magprapractice na kami ni MK. May gitara si Paul at naprint ko narin ang chords ng kakantahin ni MK. Fuck, talaga palang duet iyong kantang napili ni MK. Bahala siya, mag-gigitra lang talaga ako.
