Ne krahet e tij

Pjesa 9

Pasi  u largua Emi erdhi nje djale  vendosi nje kamer perballe meje dhe  u largua. Pas 30- 40 minutash besoj vjen nje djale  tjeter  rreth  te  30.

- Pershendetje bukuroshe un  jam Albedo gjithashu jam bosi ketu  dhe  sebashku do bejeme nje loje- tha  ai dhe  buzeqeshi djallezisht

- Me zgjidh dhe  atehere luajme bastard.
Pas tij  vje dhe  Emi

- Ohh Albedo zemer nuk  mund ta humbas kete shfaqje dua ta shoh ate teksa vuan- dhe  pastaj me drejtohet  mua- por  mos u shqeteso ty  do te  vras un.

- Do e shohim kete.

- Me falni qe po ju prish biseden vajza, por  sic thashe un  dhe  Kamela kemi nje loje  per te  bere.

- Me pelqen te  luaj- I thashe  ne shenje provokimi

- Kjo  loje  eshte per Rikardon e  dashur ti thjeshte  je  viktima ketu

- Serish me pelqen  kur do fillojme

- Qenke shume e paduruar, ja  qe tani fillojme  e dashur- dhe  drejtohet  nga Emi - ndize kameren.

- Kamera gati - tha  Emi me nje shikim djallezor. Ajo me ngrinte nevrat do betohesha qe nese nuk  do isha e lidhur  ne kete  karrige do ja  nxirrja syte. Nga  mendimet Albedo i  cili afrohet dhe  me gjuan ne nje grusht fytyres. Koka me anon dhe  ndjej gjakun te  rrjedhe nga  hundet.

- Po te  pelqen bukuroshe
Tha  ai djallezisht. Kthej koken nga  Emi dhe  shoh ate me nje buzeqeshje 180° ne fytyre. Epo nuk  do ja  bej  qefin te  me shohe teksa  vuaj.

- Po zemer me pelqen , mos ndalo. Ai drejtohet  nga  kamera.

- Ah Rikardo sa po me shijon, por do me shijoje edhe me teper pastaj  kur te  filloje loja  e vertete.- Ai dhe  Emi qeshen djallezisht po me neveritej e qeshura e tyre.
Dhe  kthehet serish nga  une.

- Te  pelqen  te  luaje rende  apo jo eee. Dhe  me kete  me gjuan  nje grusht tjeter  ne fytyre, dhe  pastaj  nje tjeter. Ishte nje dhimbje me te  vertete e madhe  por  nuk  do nxirrja  ze nuk  do ua  jepja kenaqesin te  me shihnin duke vuajtur.

- Hahah vetem kaq din te  besh.
Me kete  vjen  serish nje grusht tjeter.

- O k*r edhe un  gjuaj me mire  se ti madje dhe  me fort. Ai gjuan  serish nje grusht  ne fytyre  dhe  nje ne bark. E ndjeja dhimbjen te  me shperndahej kudo. Shija metalike e gjakut ndihej ne buzet e mija, por  serish nuk  do dorzohesha jo kaq thjeshte. Ata  kete  duan te  me shohin te  mposhtur, pa shpresa, pa fuqi per te  luftuar por  kjo  nuk  do ndodhe. Dhe  fillova te  qeshja, te  qeshja  si e marre.

-  Nuk  e dija qe lojrat shijonin kaq shume. Me pelqen  dua  serish - she bera  fytyren e nje bebeje.
Ai gjuan  serish e serish e serish dhe  Emi po shijonte spektaklin, nuk  ndjente asgje madje dukej qe po e shijonte.  Pastaj  ai kthehet  nga  kamera.

- Kaq  per sot Rikardo. Nuk  dua te  mos kete  fuqi  per pjesen me argetuese.

Rikaro (POV)

Pas takimit me Kamelen ne mengjes heret  me marin  ne telefon.

- Bos  vajza  ka  humbur nuk  ndodhet gjekundi.

- Cfare do te  thuash qe nuk  ndodhet  gjekundi. Per ca k*rin  te  kam  vendos  un  atje  per te  par sa miza kalojn apo  per te  ruajtur Kamelen.

- Kerkoj ndjes bos  por  ajo  eshte  rrembyer nga  shtepia e saj.
Me kete  mbull telefonin dhe  theras djemte.

- Antonjo, Oliver, Serxho ketu  menjehere.

- Urdhero bos

- Kamela eshte  rrembyer, dua  te  hetoni dhe  ta gjeni.

- Menjehere  bos  dhe  largohen.
Pas disa oresh me vjen  nje sms  ne telefon gjithe pertes e hap dhe  shoh ishte  nje vidjo nga  nje numer  i  panjohur.  Hap vidjon dhe  cte shoh, ishte  Albedo nje ish shok  i  imi  i  cili  me tradhtoj per disa  kacidhe. Dhe  ai, ai po rrihte ate, Kamelen dhe  pas gjithe  atyre grushtave ajo  akoma nuk  dorzohej, akoma  perdorte sarkazem por ne zerin e saj  dallohej dhimbja, shihej qarte urrejtja ne syte e saj. Dhe  pas cdo  grushti qe godiste ne fytyren e saj  me dukej  sikur dhimbjen  e ndjeja  edhe une. Pasi  vidjoja mbaron therras djemt dhe  i  urdheroj   te  gjene vendodhjen.

Kushedi si ndihet e vogla ime tani, engjelli im  ndodhet  ne duart e tyre dhe e gjithe  kjo  per fajin tim.

*****

- Bos - vjen  Oliver duke vrapuar

- Po Oli

- E gjetem se ku ndodhet Kamela

- Fol

- Ne periferi te  Manhattan  ne nje magazine te  vjeter.

- Mbildhi te  gjithe  dhe  armatosi mire  per 30 min do nisemi.