bélissima ¦ parker

~two~

Afganistan
Tony, zarını oyun tahtasına fırlattı. yanına bir oyun parçası koymasıyla sırıttı.  Karşısında oturan doktor kıkırdadı.
“İyi atış, iyi atış ”dedi Yinsen, zarları kendisi alarak.
“Hala bana nereli olduğunu söylemedin,” dedi Tony, oyun tahtasının yanında duran demliği kontrol ediyordu.
"Küçük bir kasabadan geliyorum, adı Gulmira" Yinsen cevap verdi.
"Aslında orası güzel bir yer"
Tony duraksadı,

"Ailen var mı?" sordu. "Evet, ve onları buradan ayrıldığımda göreceğim."

Tony, Yinsen'e bu soruyu soran ilk kişiydi.  Yinsen bir mahkumdu ve Tony bunu biliyordu. Kimse ona hayatı hakkında soru sormamıştı, sadece onun umrundaydı.  Esir tutulduğundan beri ilk kez, Yinsen sonunda tekrar insan hissetti.

"Ve sen, Stark ?"

Tony neredeyse kıkırdadı. Isabella'yı düşünüyordu.  Binlerce kilometre uzaktaydı,nerede olduğunu bilmiyordu. Bella'yı son bir kez görmek için her şeyi verirdi.

"Üç yaşında bir çocuğum var ”

"Kız mı erkek mi?" sordu.

"Küçük bir kız" dedi,siyah kupasından kahvesini yudumlayarak.

“Görüyorum, görüyorum,” dedi Yinsen, Stark’tan bazı oyun parçalarını almadan önce zarları Stark’a uzatarak.

"Ve onun annesi? hala birlikte misiniz?"

Tony zarları ellerinde tutarak yavaşca iç çekti. Yinsen bağırsaklarının neredeyse tekmelendiğini hissetti.  Bu soruyu sormanın kötü bir fikir olduğunu biliyordu.

"Onu bir kaç yıl önce kaybettik,araba kazası"

"Çok üzgünüm bunun hakkında konuşmamam gerekirdi." Yinsen özür diledi.

"Sorun yok, bu konu hakkında rahatça konuşan içiyorum."

Tony neredeyse Diana hakkında bu zamana kadar hiç konuşmadı, hala onu çok acıtıyor. Meslektaşları, misafirleri ve hatta arkadaşlarıyla hiç konuşmadı.  Bu konuyu konuşmak ce hatırlamak onun için çok acı vericiydi. Isabella ara sıra annesini sordu, o da ona cennete gittiğini ve daima onun yanında olduğunu söylerdi,ölümünden bu yana onunla ilgili ilk kez konu açılmıştı.

“Güzel miydi?” sordu.

"Affedersiniz?"

“Karın güzel miydi? Akıllı?"

Tony gülümsedi, kafasında mutlu anılar film şeridi gibi geçti.

“Şimdiye kadar tanıştığım en güzel kadın”

--------

Pepper kendi yemeğine odaklanamadı. Tek yapabildiği, karşısında oturan kızın tabağındaki yemeğiyle oynadığını görmekti.Yemeği soğmuştu ve bir ısırık bile almamıştıı.Yüzünde umutsuz bir bakış vardı, herhangi bir gülümsemeye dair iz yoktu.
"Yemeğine neredeyse hiç dokunmadın,tatlım."

"Aç değilim." üzgünce söyledi.

"Başka bir şey ister misin? Biftek,Güveç, Makarna?"