𝗿𝗲𝗴𝗿𝗲𝘁. ʰᵃʳᵘᵗᵒ

23

▫▫▫y o o a h n ▫▫▫

“yooahn, may naghahanap sayo!” sigaw ni kuya jisung mula sa labas ng kwarto ko.

“sino?” tanong ko.

“haruto watana—”

binuksan ko ang pinto at hinarap si kuya. “legit?!” sigaw ko saknaya.

“oo, tuwang-tuwa nga si mama, eh. gwapo daw. sus! standards talaga ni mama, eh noh? pakababa.” sabi nito.

“kapal muks ka din, noh? gwapo kaya ni haru.”

“laka din kwenta, noh? ako kaya nag-alaga sayo mula pagkabata mo.”

tinapos ko na ang pag-aaway namin dahil sumigaw na si mama mula sa baba.

“wag masyadong magpapagabi!” pahabol ni kuya bago pumasok sa kwarto niya.

bumaba na ako at tinignan kung si haruto nga yung nasa baba. at siya nga! omg!

ay bat ba ako excited? di ah! di ako excited!

“bat ka nandito?” tanong ko sakanya kaya kinurot ni mama yung tagiliran ko.

“ikaw na nga pinuntahan dito, eh. pabebe ka.” sabi ni mama. “nagpaalam na yan sakin, niyaya mo daw siyang mag barbecue.” dagdag pa nito.

“cheap mo ah.” sabi nito bago umalis sa harap namin.

cheap?! ikaw nga yung cheap, ma! mag-aanak ka nalang  si kuya pa! aba ewan! magsama kayo dalawa, kakastress kayo!

“tara na?” tanong ko sakanya.

“sige, b...b...q?”

“h-huh?”

“sabi ko tara na, barbecue.”

“aaaaah~ linawin kasi, pag ako nafall.” natawa lang siya at napailing-iling dahil sa sinabi ko.

“wag ka mafafall sakin, yoo.” sabi nito.

“huh? bakit naman?” nagtatakang tanong ko.

“i think, I'm not yet done loving thea.”

too late, haru, I already did.