𝗿𝗲𝗴𝗿𝗲𝘁. ʰᵃʳᵘᵗᵒ

36

──────⊱◈◈◈⊰──────
AYOKO NA SAYO

──────⊱◈◈◈⊰──────

▫▫▫y o o a h n ▫▫▫

inis na sinuot ko ang pe uniform ni haruto. manghihiram nalang ako ng rubber shoes kay chesca, magkasize naman kami nun.

tiniklop ko ang laylayan ng pants ni haruto pati na rin ang sleeves ng shirt niya na umaabot hanggang sa baba ng siko ko.

misis mo? huh!

paglabas ko ng cubicle ay chinat ko kaagad si chesca na manghihiram ako ng sapatos after ng first class ko.

tinago ko na ang phone ko at binitbit ang emergency kit ko.

“oh bat nandito ka pa?” tanong ko kay haruto nang maabutan ko siya sa labas ng cr.

“hinihintay ka, di ba obvious?” sarkastikong sabi nito.

tinaasan ko siya ng kilay bago inunahan mag lakad papuntang classroom.

“hoy diba sabi ko mag-uusap tayo?”

“pwede ba, haruto?!”

“ang ano?”

“ewan ko sayo.”

hinila niya ako paharap sakanya at maingat na isinandal ang likod ko sa pader. nilagay niya ang dalawang palad sa pader, sa magkabilang gilid ng ulo ko.

“what?” tanong ko sakanya.

tinignan ko ang mga mata niyang naktingin saakin. those shining eyes that captivated me. pointed nose. kissable lips. nearly perfect face. argh, haruto!

“you can't like me, haruto. wag mo ako gustuhin.”

baliw ka rin eh, noh? nung una gusto mong gustuhin ka niya tapos nga wag ka gustuhin?

“bakit, yooahn?”

“kasi hindi mo dapat ako magustuhan at the very first place.” bulong ko. “p-pwede bang l-layuan mo na ako?”

“what? ano bang sinasabi mo? may nagawa ba akong mali? nag—”

“ayoko na sayo.”

hiiiii ! ! ! nabobored na ba kayo?
ako rin kasi hehe luvyou