Ölüme Fısıldayan Kız

Zaman her şeyin ilacıysa, fazlası intihara girmez mi?

Ne kadar zaman geçerse geçsin, kimse kimseyi unutamıyor. Zaman bir şeyleri unutturmak yerine alıştırıyor. İstersen de istemesen de mecburen alışıyorsun. Çünkü hayat sana alışmaktan başka çare bırakmıyor. İçinde yok etmiyor ama var olduğunu da hissetmiyorsun tamamıyla. Gidenler gidilmiyor, ölenle ölünmüyor, ama kalanla yaşamak zorunda bırakıyor seni. Ve o zaman anlıyorsun ki, alışmaktan zor bir şey varsa o da kaldığın yerden devam etmeye çalışmaktır. Bunu anlayamazsın, izah edemezsin, sadece yaşarsın.