My Vampire Guard (COMPLETED)

KABANATA 21

EUROPA'S POV

"Oo, Elara. Hindi naman kami magtatagal. Ibabalik ko ng buong-buo sa iyo ang prinsesa," rinig kong sabi ng isang pamilyar na boses kung kaya iminulat ko ang aking mga mata.

"Oh sya, aalis na ako. Ikaw na ang bahala sa kanya. Basta ang bilin ko," rinig kong sabi ni nanay kaya napatayo ako agad.

"Calli?" tawag ko dito at agad hinanap kung saan ko narinig ang boses.

"Prinsesa, magandang umaga," bungad nito sa akin.

Tignan mo nga naman, ang aga-aga ang gandang nilalang ang sasalubong sa akin. Ang sarap tuloy gumising.

"Kamahalan? Mayroon po bang problema?" tanong nito kaya umiling na lamang ako.

"Saan pupunta si nanay? May pasok ba sya ngayon?" tanong ko. Usually kasi kapag Saturday wala syang pasok. Pero minsan pumapasok sya. Ewan. Ang gulo rin kasi ng schedule nya sa pagpasok.

"Opo kamahalan," sagot nito. Tamad na tamad naman akong bumalik sa aking higaan at isinubsob ang sarili sa kama. Inaantok pa ako.

"Kamahalan," tawag nito sa aking ngunit hindi ko siya pinansin. Niyakap ko ang unan at muling ipinikit ang aking mga mata.

"What the hell, Calli?!" sigaw ko nang biglang maramdaman na may tumalsik na tubig sa aking mukha.

Halos malaglag ang panga ko nang makitang naka-upo na ako sa kanyang kandungan at nasa banyo na kami.

"Kung tinatamad ka pong kumilos, ako na ang gagawa para sa iyo, kamahalan," nakangising sabi nito kaya agad akong tumayo mula sa pagkaka-upo sa kanyang lap.

"Tigilan mo nga ako! At isa pa, bakit ba gusto mong magbihis na ako?! May lakad ba?!" asar na sabi ko at itinulak ko pa ang malapader niyang dibdib. Nakita ko namang sumilay muli ang kanyang ngisi kaya napa-irap ako.

Lumapit siya sa akin kaya napalunok na lamang ako. "Paumanhin, kamahalan. Magbihis na po kayo o ako mismo ang magtatanggal ng damit mo?" bulong niya sa tenga ko.

Napa-iwas ako ng tingin at ramdam ko ang pag-init ng aking pisngi. Ang sarap talagang sapakin ng isang Callisto!

"Hindi ba't sabi mo ay prinsesa ako? Ngunit bakit ikaw ang nasusunod sa ating dalawa?" mataras kong tanong ko sa kanya.

"Ikaw nga ang prinsesa ngunit ako naman ang tumatayong kawal, tagapag silbi, ama at iyong ina. Hindi mo man ito nararamdaman noon ngunit ipinangako ko sa aking sarili na ipararamdam ko ito sa iyo ngayon."

Napa-atras ako sa sinabi niya sa akin. Grabe talaga si Callisto! Bakit ba ganyan siya pagdating sa akin?!

"Magkana kana po, kamahalan. Aalis tayo pagkayari mo pong magbihis," huling pasabi nito bago tuluyang lumabas ng banyo.

"Iba ka talaga, Callisto," asar na bulong ko sa aking sarili bago tuluyang maghilamos at magbihis.

---

"Saan ba kasi tayo pupunta?" tanong ko sa kanya. Kanina pa kasi kami palakad-lakad sa kung saan na hindi ko alam kung may hangganan ba o wala.

"Pagod kana ba, mahal na prinsesa?" tanong nito sa akin.

"Hindi ako pagod! Gusto ko lang malaman kung saan tayo pupunta," bored na sabi ko.

"Pasensya ang kailangan, kamahalan," sagot nito at patuloy kaming naglakad sa tila walang katapusan na lakaran.

Napatingin ako sa aming kamay na magkahawak. Sinubukan kong bumitaw ngunit mas lalo pa niyang hinigpitan ang hawak.

Wow, improving ang Callisto. Last time di naman siya ganito ka-gentleman.