Ruthless: Nicholas Buenaventura ✓ [Completed]

Chapter 19

Apollo's POV

Tinawag ko siya pero ni isang lingon ay ipinagkait niya sa akin. Guilty ako sa sinabi ko kanina.

Flashback :

Nauna akong umuwi kala tita, nagpaalam naman ako kala Alejandro at Dion dahil nami-miss ko din itong utol ko, at isa pa walang kasama si Nicho kaya para hindi ma-bored 'yun e samahan ko na lang.

"Manang nasan si Nicholas?" itinuro ng isa sa nga housemaid nila ang kinaroroonan ni Nicholas. 

"Tsaka sir Apollo, may sakit si sir Nicholas. Inaalagaan siya ng bagong yaya." talaga? May bago siyang yaya?

"Yaya?" tanong ko pa para masigurdong hindi ako nagkamali ng rinig.

"Si Natalia po. Sige na may aasikasuhin muna ako, sir." tumango ako. Wait, Natalia? Sana naman ibang Natalia 'to. Last time kasi nakita ko sa siya village na 'to kaya sana mali 'yung taong iniisip ko. Pumunta agad ako sa kuwarto ni Nicholas pero nakita kong konting bukas ang pinto. Sumilip ako.

Hindi ko akalaing mangyayari ito. Naabutan ko silang naghahalikan, hindi ko na ninais pang makita ang lahat kaya agad akong lumabas ng bahay nila. Di ko maiwasang pigilan ang mga luha.

Maya-maya pa ay narinig kong nagkakagulo sa bahay, gusto kong makita kung anong nangyayari pero galit ang nararamdaman ko. Narinig kong papalabas ang mga tao kaya dali-dali akong tumakbo papunta sa gilid ng bahay nila para magtago at alamin ang nangyari. Nakita ko ang walang malay na Nicholas na buhat buhat ng mga katulong na sinundo naman ng mga guwardiya upang isakay sa kotse. Hindi ko akalaing mangyayari. Ang galit na nararamdaman ko sa kaniya ay napalitan ng pag-aalala. Nang makaalis sila ay makalipas ang trenta minutos ay sumunod ako.

Nakita kong malamiyang naglalakad ito papalabas ng hospital.

"Apollo!" tawag niya sa akin, nilingon mo siya at pumunta sa kaniya.

"Anong ginagawa mo dito, Natalia?" wika ko at para kunwari'y hindi ko alam na nandito siya.

"May sasabihin ako sayo Apollo, at hindi na mahalaga kung anong ginagawa ko dito." kita kong kaba at saya sa kaniyang mga mata.

"Ano yung sasabihin mo?" I asked her.

"Gusto pa rin kita." hindi ko inaasahan ito, I was surprised. But I saw them kissing each other earlier.

"What?" taokng ko pa para makasigurado.

"Gusto parin kita." sabi niya. "Hindi ba sabi mo sa akin mahal mo pa rin ako?" dagdag pa niya. Gusto kong sabihin na oo, pero may desisyon na ako.

"Haystt.. I'm sorry Nat, but. Nawala na yung feelings ko sa iyo." gusto pa rin kita hanggang ngayon. Hindi tayo para sa isa't-isa, I want to make my cousin happy. Hindi ko alam kung anong merom sa iyo at biglaang nahulog ang loob sa'yo ng Ruthless kong pinsan.

“Gano'n na lang kabilis?”

“I'm sorry.” tanging nasabi ko na lamang.

"Akala ko ba mahal mo ako? Wala ka paring pinagbago, paasa ka pa rin." nasaktan ako sa sinabi niya. Hindi ako paasa, I just wanted to make happy pero 'di ko alam na mahal mo pa rin ako, ayokong makihati pa.

Isang malutong na sampal ang ibinigay niya sa aking muka. Wala akong pake kahit patayin na niya ako. Mas gugustuhin kong ako na lang ang sumalo ng lahat ng sakit, maging masaya lang kayo. Umalis siya sa harapan ko.

"Natalia! Let me explain." sigaw ko sa papalayo niyang katawan habang hawak hawak ang mukha ko. Pero ni isang tingin ay hindi niya ibinigay sa akin. Minabuti ko nang pumasok sa loob para na rin malaman kung anong nangyari sa kaniya. That's the reason kung bakit ko sinabi iyong mga matagang iyon kay Natalia.

End Of Flasback

 

 

Di ko namalayan na tumulo nanaman itong pesteng luha na ito.. Nagpunas ako pagkatapos pumasok na sa loob.

"Nicholas Buenaventura, please?" 

"Room 25 po, sir."

"Thank you."

Kumatok ako sa pinto niya nang makarating na ako.

"Come in." rinig kong sabi niya mula sa loob. Inayos ko ang sarili ko ni-relax ko at nag buntong hininga bago pumasok. Ngumiti ako at binuksan ang pinto para magmukhang masaya ako.

"Bro." tumingin lang siya at seryosong nagbabasa. Umupo ako sa tabi at nabalot kami ng katahimikan, hindi ko alam kung bakit. "So?..." pag uumpisa ko para baliin ang katahimikang namamagitan sa aming dalawa.

"She's still love you." seryosong sabi niya.

“What do you mean?” hindi ko maintindihan sinasabi niya.

“Natalia, Natalia Hermosa. Your ex-fiance, right?” sa pagkakataong ito ay seryoso itong tumingin sa akin.

“Nagkita kami kanina sa labas. Akala ko kung ano ang ginagawa niya, now alam ko na ang reason.”

"What? Nagkita kayo?" alam kong nagagalit siya, pero mas nagagalit ako sa kaniya.

"I rejected her." I'm trying to calm myself.

"What? Really?" hindi makapaniwalang wika niya.

"How dare you para paiyakin siya?! How dare you–"

"How dare you too para sabihan ako mg ganiyan!" hindi ko napigilan ang sarili ko at aksidente kong napagtaasan siya ng boses.

"Sorry bro, pero sinabi ko yun sa kaniya dahil nakita ko kayo kanina, ang sweet niyong naghahalikan. I realized na I think this is the right time to let her go. Gusto kong maging masaya siya bro. " kalmadong sabi ko.

"She likes you a lot." sabi niya pa.

"Para sayo bro, isasantabi ko lahat ng feelings ko para sa kaniya maging masaya ka lang dahil ayokong masaktan ka." 

"Thank you bro. I'm sorry for what I've done." nakayukong sabi niya.

"Haha! Ano ka ba okay lang yun bro, wag na tayong masiyadong emo, importante masaya ka at masaya na ako." sinubukan kong maging masaya, ayoko siyang makitang nagkakaganiyan lalo na yung trauma na binigay sa kaniya ni Shantle na halos magpakamatay na sa sobrang heart broken.

Umupo ako sa tabi niya at niyakap siya.

"Bro? Are you gay?" sabi niya habang yakap-yakap ko siya. Gago ba siya? Kaya napabitaw ako.

"Lol, niyakap ka lang bakla na agad hindi ba pwedeng inlove lang ako sayo." pabiro kong sabi. I want to change the mood.

"Gago." sabi niya sabay tawa ng malakas at salamat dahil duon napanatag na ang loob ko. Ayoko kasing makipag kumpitensiya sa kaniya lalo na't magkapatid ang turingan namin sa isa't isa at ayokong mawala lang yun ng parang bula nang dahil lang sa iisang babae.

"By the way. How's mom and my brothers?" pag-iiba niya ng topic.

"Ayun enjoy naman sila."

"Bakit nauna kang umuwi?" tanong niya pa.

"Wala lang, gusto lang kitang bisitahin. Bawal ba ma-miss ang kapatid ko? Gusto kong mag enjoy with you kaso sa iba ka nag enjoy." sabi ko sabay tawa, napansin kong ako lang ang natatawa sa sinabi ko. Nakita ko siyang masama ang tingin sa akin.

"Happy?" seryosong sabi niya sabay angat ng isang kilay niya.

"Joke lang yun." sabay tawa ko ulit na sabi.

"Sige na pahinga ka muna at hindi ka pa magaling." tumango ito at nahiga, ako naman ay binantayan lang siya hanggang sa makatulog siya. 

“Wish all the best, bro.” hindi ko namalayang nakatulog na rin pala ako.