Flechazo ✓

9: "İlk Mesaj."

instagram dm:

Parkjiminn: taehyung, acil bak bir şey diyeceğim.

Kimtaehyung: ne oldu? Sorun ne?

Parkjiminn: Biri var instagramda senin resimlerini çiziyor.

Kimtaehyung: Jimin sen iyi misin? Çizen binlerce insan var. Nerden çıktı şimdi bu?

Parkjiminn: Biliyorum ama bu farklı.

Kimtaehyung: Neresi farklı jimin? Resmimi çiziyor ve insanlar ben olduğum için beğeniyor. İnstagramda fazla takipçimiz var, doğal değil mi beni çizmesi?

Parkjiminn: İşte olay tam olarak bu. Seni çiziyor ama kimse sen olduğunu anlamamış.

Kimtaehyung: Nasıl yani?

Parkjiminn: Bak ben de şaşırdım. Sonra ilk göndersine indim. Baya uzundu bu arada ama neyse. Tamı tamına bir yıldır seni çiziyor ve şok olacağın şeyi duymak ister misin?

Kimtaehyung: Bir yıl mı? Ciddi misin? Daha ne olabilir ki?

Parkjiminn: Gayet ciddiyim. Neyse bomba olan şu, senin instagram'a attığın fotoğrafları çizmiyor. Bunlar bildiğin anlık fotoğraflar taehyung. Yani seni izleyip çekiyor, sonra çiziyor.

Kimtaehyung: Kısacası bir sapık tarafından izleniyorum.

Parkjiminn: Sana seni bir yıldır çiziyor diyorum, sen ise sapık diyorsun. Tanrı aşkına bir yıldır başına bir şey gelmediyse, demek sapık değil.

Kimtaehyung: Jimin bak tamam anlıyorum ama bunlara ayıracak vaktim yok. Çiziyorsa çiziyordur.

Parkjiminn: Taehyung karakalem çiziyor ve nefis. Nasıl yapıyor bilmiyorum ama yüzünü öyle bir çiziyor ki resmen her ayrıntın var.

Kimtaehyung: Yetenekli biri ne güzel. Beni seçmesi kötü olmuş. Sürekli gülen ve yakışıklı birini seçseymiş keşke. Ya da yüzü ve vücudu yara bere olmayan birini. :)

Parkjiminn: Onu bilmem ama cidden çok iyi. Eğer fikrin değişirse yaz ona ve konuş. Yaraların nasıl?

Kimtaehyung: Krem sürdüm, daha iyiyim neyse.

Saçmalama ne konuşmasından bahsediyorsun? Daha önemli dertlerim var jimin, uğraşamam.

Parkjiminn: Ne olur ne olmaz hesabı atayım sen karar ver gerisine. @Vante iyi geceler kardeşim. :)

Kimtaehyung: İyi geceler.

Taehyung saatlerdir yatağında bir o yana dönüyordu. Yaraları canını deli gibi yakıyordu. Ayrıca aklı onu çizen kişi de kalmıştı. Kendiyle cebelleşiyordu. Eline telefonunu alıp jimin'in attığı hesaba girdi. Hiçbir gönderiye bakmadan, hemen ilk gönderiye inmeye başladı.

Tabi bu biraz uzun sürmüştü. Resimlerin nerden, nasıl olduğunu bile bilmiyordu ama ciddi anlamda çok güzel çizmişti. Her ayrıntısı büyük bir ustalıkla yer edinmişti sayfalarında. En son atılan resim dört saat önceydi ama bu gömleği hatırlamıştı.

Bir yıl önce sınıfına yeni gelen öğretmene, dansını gösterdiğinde giydiği gömlekti.
Böylesine yaralı, gülmeyen birini kim neden bu kadar önemser ve çizerdi? Bir anlık gelen cesaretle mesaj atmak istedi. Böyle güzel çizdiği için teşekkür edecekti sadece.

Kimtaehyung: Selam, öncelikle benim gibi birini çizdiğin için teşekkür ederim. Gerçekten güzel çiziyorsun. Arkadaşım söyledi ben de teşekkür etmek istedim.

Attığı mesajın ardından tamı tamına bir saat geçmişti. Taehyung onun yuduğunu düşünmüştü. Tam telefonu koyacaktı ki bildirim sesiyle hemen eline aldı.

Vante: Senin gibi güzel birini çizmek ne kadar harika hissettiriyor haberin var mı? Ayrıca bu kadar muazzam olduğun için ben teşekkür ederim.

Taehyung yutkundu. İlk defa biri ona böyle güzel sözler söylüyordu. Tabii ki insanlardan yakışıklı olduğuna dair bir ton laflar duyuyordu ama bu farklıydı sanki.

Kimtaehyung: Ah böyle söyleme, sen güzel baktığın için sana öyle geliyorum. Neyse aynı okuldayız belli ki anlık hallerimi çizmişsin.

Çok geçmeden beklediği cevap gelmişti.

Vante: Hayır değiliz, ben sadece farklı bir kampüsteyim. Neyse senin uyuman gerek, şu sıralar fazla yorgun gözüküyorsun. İyi geceler, bana yazdığın için aşırı mutlu oldum. Bir yılın sonunda burdan fark edilmek üzse bile bu bir başlangıçtır değil mi? İyi geceler Vante'm.

Taehyung uzunca baktı yazdığı paragrafa. Onu düşünüyor ve güzel kelimeler söylüyordu. Ayrıca ona Vante'm demişti. Gülümseyerek telefonu yerine koydu. Belki ona yazmaya devam edebilirdi.

Kim seokjin

Aklında sadece taehyung vardı. Yatağa yatmış yanındaki pencereden, yıldızların odasına düşürdüğü ışıkla bakışıyordu. Onu izlemesi elbette doğru değildi ama kendine engel olamıyordu. Yüzü, benleri, ten rengi bunu yapmaya itiyordu. Yastığına sarıldı. Ona sarılmayı her şeyden çok istiyordu.

O güzel gözlerin bana bir kez değemez mi?

Her gün onunla konuşma hayalleri kuruyordu ama taehyung bir kere bile bakmadığı için cesaretlenemiyordu. Tam uykuya dalacaktı sıra telefonuna bildirim geldi. Eline alır almaz telefonu düşürmesi bir oldu.

Taehyung ona mesaj atmıştı...

Dakikalarca ekrana baktı. Gerçek olamayacak kadar gerçekti aslında. Kalbinin atış sesleri kulağına doldu, deli gibi atıyordu...

Hadi ama bir mesajıyla bu hale nasıl geldim?

Vücudunun soğuduğuna emindi. Yazdıklarını defalarca okudu. Onu çizmesini beğenmişti. Ne kadar oturdu yatakta, ne kadar ekrana bakıp kahkahalar attı bilinmez. Resmen aklını kaçırmış gibiydi. Canından çok sevdiği çocuk mu yazmıştı ona?

En sonunda kendini toplayıp içinden geçenleri yazdı. Dakikalar kadar kısa dahi konuşsalar, senelerce yeterdi seokjin'e. En sonunda telefonu kapatıp koydu. Bu gece heyecandan uyuyamayacaktı. Yine rüyalarına girip, seokjin'in saçlarını okşayacaktı.

Taehyung seni çizmenin ben de olan yerini bir bilsen oturur ağlarsın ama bilme, ağlamana dayanamam.