Chapter 1.

6.4K 68 2
                                    

Chapter 1.

"What the hell is this?? Andami ko ng tambak na paper shits-sheets dadagdag pa yan?! You! Stupid secretary, tell me. What is this shit?" Magka salubong ang kilay ni Ivan habang dinuduro duro ang papel sa ibabaw ng lamesahan niya.

"It's from your wife, Mr. Monteverde."

Agad niyang dinampot ang papel sa lamesahan niya at agarang binasa ito.

Natutop naman ito bigla sa kina uupuan. He made a fist and ready to punch.

Then he glared at his secretary and.

"You. Get out. I am angry. Mas mabuting umalis ka baka ma mabugbog kita ngayong araw. Hindi pa man din magaling yang Black eye mo" Kumakailan lamang ay nasuntok niya mukha ang sekritarya niya dahil sa inis at galit.

Agaran namang lumabas ang sekretarya nito habang naka hawak sa mata nitong may Black eye pa nga.

Napa buntong hininga naman siya. Ivan always receiving a an Annulment paper from his wife.

But it always end up in the trash. Halatang wala pang pirma ang Annulment paper na iyon. Kaya nag tataka siya kung bakit padadalhan siya ni Dawn ng Annulment paper ng wala ang pirma nito.

Funny right? Akmang itatapon na niya ito ng may naka kabit ditong isang liham na halatang para sa kanya

Hey asshole,

Stop crashing the Annulment paper and putting it in the trash. You just leave your signature on it. Brainless creature.

You're ex - Wife,
Ms. Dawn Chatila Kianna Riauànna.

Nanlaki ang kanyang mata sa sinabi ng kanyang asawa. Brainless creature?

Damn that woman.

He's magna cum laude yet she just wrote this letter without hesitation? Goodness! That woman who happened to be mt wife is unbelievable. He tsked ang and grab a ball pen. He added 'R' in the 'Ms.' And continued to put his surname. And there. That simple surname makes him smiled like an idiot.

"There. You're Mrs. Dawn Chatila Kianna Riauànna - Monteverde. Geez! This woman always forget to put my surename." He cut his wife's fullname and put it inside his table glass where some of Dawn's stolen pictures placed it.

Napa buntong hininga siya at tumingin sa kawalan. Ngunit iisa lang ang tumatakbo sa isip niya.

"You can't leave me, Dawn. Binibigyan lang kita ng panahon makapag isip. At hindi ko alam na tumatakbo na pala jan sa malawak mong pangunawa ang pakikipag hiwalay sakin." Agad niyang dinailled ang numerong kahit kelan ay hindi niya pinangarap na humingi ng tulong but he have too.

"Hey. I-I fucking needed your help"








-----------------



Ivan's POV

I never thought I would make a call someone to help me.

Calling someone and pleading them to help me isn't my thing. Saying help me is not in my vocabulary. But I guess this time I need to do this for the sake of her. I need her to come back home. I need her.

Fuck.

I still can recalled what happened. And that's the most important memory I don't want to forget.

His Possession 1: Wife's Annulment (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon