ရသစံုလင္ တ႐ုတ္ဝတၳဳတိုမ်ား

မနာလိုစိတ္ (အပိုင္း - ၄)

စဥ္းစားေလ စိတ္ရႈပ္ေလျဖစ္လာေတာ႔ ဝူဟန္ ဒီကိစၥေတြရဲ႕ အရင္းခံေအာင္သြယ္ေတာ္ၾကီး ေဒၚဝမ္ပိုကိုသြားေတြ႕ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ႔တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေဒၚဝမ္ပိုရဲ႕အိမ္ကိုေရာက္တဲ့အခါ တံခါးဝကို မင္းတံဆိပ္န႔ဲ ခ်ိပ္ပိတ္ထားျပီး လူဆိုးတို႔ရ႕ဲ အသည္းႏွလုံး ဘယ္ေလာက္မာမာ မင္းၾကီးရ႕ဲ မီးလွ်ံဥပေဒမ်ားတို႔ေအာက္မွာ အရည္ေပ်ာ္ရရွာ.. ဆိုတ႔ဲစာတန္း ခ်ိတ္ထားတာကို ေတြ႕ရပါေလတယ္။ ဝူဟန္ တအံ့တၾသနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြကို ေမးျမန္းၾကည္႔ေတာ႔ ေဒၚဝမ္ပိုကို လြန္ခ႔ဲတ႔ဲေျခာက္လက မိန္းကေလးေတြကို ျပည႔္တန္ဆာတန္းဆီ လွည္႔ဖ်ားျပီး ေရာင္းစားဖို႔ၾကံစည္မႈနဲ႔ ၾကိဳးေပးစိီရင္လိုက္ျပီလို႔ သိရသတဲ႔။ ဒါကိုၾကားေရာ ဝူဟန္ချမာမွာ အၾကီးအက်ယ္ကို ေၾကာက္သြားေတာ႔တယ္။ လီဟြားေျပာသမွ်က မွန္ေနျပီကိုး။ ဘယ္႔ႏွယ္..အရင္ႏွစ္လေလာက္ကပဲ သူ႔မဂၤလာကိစၥစီစဥ္ေပးေနတဲ႔ မိန္းမၾကီးဟာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ေျခာက္လေလာက္က ေသျပီးသား ဆိုတာကို ေတြးမိတုိင္းမယံုႏိုင္ျဖစ္ရတဲ႔အျပင္ အလြန္အမင္း ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္မိတယ္။ ေဇာက္ထိုးေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္ျပီလို႔ ထင္ရတဲ႔ သူ႔ဘဝမွာ လီဟြားရဲ႕နာမည္ေလးကို ေတြးမိလိုက္တိုင္း ဝူဟန္ရဲ႕တုန္လႈပ္ေနတ႔ဲရင္ဟာ ခ်က္ျခင္းကိုျငိမ္က်သြားျပီး ေႏြးေထြးလာလို႔ ေတာ္ပါေသးတယ္။

ဝူဟန္အခ်ိန္တိုင္းလိုလို လီဟြားေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာေငြလရယ္၊ သူကေလးရဲ႕ ရိုးသားတည္ၾကည္တာေတြ အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ ေနတတ္တာေတြ၊ ဟာသဥာဏ္ရႊင္တာေတြ စတဲ႔အရည္အခ်င္းေတြကိုပဲ ေတြးရင္းနဲ႔ လီဟြားကိုသာ လက္ထပ္ခဲ႔ရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းလိမ္႔မလဲလို႔ ေတြးမိေတာ႔တယ္။ ဆိုေတာ႔လီဟြားဆီကို သြားေတြ႕ျပီး ျပတ္ျပတ္သားသားေမးစမ္းျပီး အားလံုးကို ရွင္းလိုက္ေတာ႔မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ႔တယ္။ တဖက္က ေတြးျပန္ေတာ႔ ယိုနီယာဆိုတာ မေကာင္းဆိုးဝါးလား ဘာလား မေသခ်ာေသးေပမဲ႔ သူ႔ေပၚမွာ အင္မတန္မွ မယားဝတၱရားေက်ခဲ႔ ၊ ေကာင္းခဲ႔တာေတြကို အမွတ္ရမိျပန္ေတာ႔ သူမ်ားေျပာတာကိုနားေယာင္ျပီး ဇနီးသည္အေပၚ အမွားလုပ္မိမွာကိုလည္း စိုးရိမ္မိျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အိမ္မျပန္ပဲေနတာၾကာေလ ရွင္းရခက္မွာ စိုးေလ ၊ ရွင္းရမွာစိုးေလ အိမ္မျပန္ပဲေနေလနဲ႔ လံုးခ်ာလည္လိုက္ျပီး စိတ္ရႈပ္ရလြန္းလို႔ ေန႔လည္သံုးနာရီသာ ထုိးသြားေပမဲ႔ ေတ်ာင္ရွီလင္းဘက္ကို ဘယ္လိုမွ ခရီးမစနိုင္ေသးဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်လို႔ ကူးတို႔ေလွေပၚကို တက္လိုက္ျပီးမွပဲ လီဟြားမ်က္ႏွာကို တခါ ျပန္ျမင္ရေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔ အသိန႔ဲ စိတ္နည္းနည္း ျပန္ၾကည္လာျပီး အေၾကာက္ေျပလာေတာ႔တယ္။