CHAPTER 2
Habang tumatakbo ako sa gitna ng kagubatan ay nakita ko ang mga taong humahabol sa akin na may dalang baril.
"Serena!Serena!Tumakbo ka na dahil hindi ka makakatakas sa akin!"
Sigaw ng isang lalake!
Tumakbo lang ako ng tumakbo at napatigil dahil nasa gilid na ako ng bangin agad nagsilabasan ang mga lalaking naka maskara.Humakbang papalapit sa akin ang nasa gitna.
"Magkita tayo sa impyerno Serena!"
Ipinutok nya ang ang dala niyang baril sa akin na sanhi ng pagkahulog ko sa bangin.Nahuhulog ako,napakalalim------
"Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!"
"Oh god!Ace,baby youre awake!Call the doctor please!!!"sigaw ng babae na sa tingin ko ay nasa 40's.
Napabalikwas ako ng bangon ng makita ko kung nasaan ako pero sumakit lang ang katawan ko dahil sa bigla kung pag-bangon.
"What the f*ck!?Who the hell are you!?"tanong ko sa babae ngunit nagulat siya sa mga sinabi ko.Sa hindi malamang dahilan bigla na lang tumulo ang mga luha nya.
"A-Ace baby d-dont you remember m-mommy?"nanginginig na sabi niya.
"Huh?Who's Ace?"takang tanong ko sa kanya.Sasagutin niya na sana ang tanong ko pero biglang nagsidatingan ang doctor at mga nurses.Bigla silang may itinurok sa akin na dahilan nang pagbigat ng mga talukap ko.
Hindi nakalagpas sa pandinig ko ang tanong ng babaeng nakausap ko kanina.
"What's happening to her!?She doesn't even know who she is!?And she doesnrt know who am I?!"galit na tanong ng babaeng nakausap ko kanina.
"I'm sorry mrs. but she have temporary amnesia but don't worry she'll remember everything after weeks or months later."paliwanag ng doctor.
"She'll remember everything right?"desperadang tanong ng babae.Pero hindi ko na nakayanan ang antok at unti-unti nang bumigat ang mga talukap ko.Tuluyan na akong nilamon ng kadiliman.
--
"Kelan siya madi-discharge?"
"Pag nagising na daw siya.Ilang araw na din siyang tulog simula ng magising siya."
Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko.Kitang-kita ko na lumapit agad sa akin ang babaeng sa tingin ko ay nasa 40's-----wait sa tingin ko ay nakausap ko na sya!
"Nasan ako?"
Nagulat ang matandang lalake ng bigla akong nagsalita.
"A-Ace youre awake?"bakas sa mukha niya ang pagkagulat.Agad na lumapit sa akin ang matandang babae.
"Ace dont you remember mommy Lucy?"naiiyak na sambit ng babae.
"Ace I-Im your dad,dont you remember me?"nanginginig ding tanong ng lalake.
"Anong kalokohan ito!Hindi ko kayo kilala!Im Sere---"naputol ang sasabihin ko ng nakita ko ang reflection ko sa salamin.
T-This f-face?B-Bakit iba ang m-mukha ko!Naalala ko ang batang niligtas ko mula sa kidnapper!B-Bakit ko s-siya kamukha!O t-tamang sabihin b-bakit ako nasa l-loob ng k-katawan niya!????
"W-What's going on!?This is not m-my f-fckin b-body!!!"
Halos himatayin ako sa natunghayan ko ngayon!S-siguro ay nananaginip lang ako!Palihim kong kinurot ang aking sarili ngunit nasaktan lamang ako!!!What the f*ck!
"F*ck where's my body!!!"agad namamng namang naalerto ang babae dahil sa pag sigaw ko.
Nakita kong pumasok ang isang doctor at dalawang nurse.
"Kailangan na muna pong magpahinga ng pasyente bago niyo siya i-uwi"sabi ng doctor.
"Hey!You!"sabay turo ko sa doctor.
"What's going on!?"inis na tanong ko sa kaniya ngunit nilampasan lang nya ako at may tiningnan sa mga makinang nakakabit sa akin.
--
Wala akong nagawa kundi sumama sa mag-asawang Fontallia.Ang naaalala ko lang ay iniligtas ko ang anak nilang babae sa kidnapper ngunit ang sinasabi nilang aksidenteng banggaan ay hindi ko maalala.
Tinanong ko din sila kung may kasama akong babae sa loob which is ang tunay kong katawan pero ang sabi nila ako lang daw ang nasa loob.
Lagi kong sinasabing Serena ang pangalan ko pero ang sabi ng doctor sa mag-asawang Fontallia ay dahilan daw ito ng aksidente na nalilimutan ko ang pangalan ko at napapalitan ko ito ng kung ano-ano.
Lumipas ang ilang linggo ay nagiging maayos na ang katawan ko.Nagdi-dinner kami ngayon at kasama ko ang mag-asawang Fontallia.Siguro ay kailangan ko munang gamitin ang katawang ito para mahanap ang katawan ko at ang tunay na nagmamayari sa katawang ito.
"Ace kailangan mo nang pumasok bukas."ani ng babaeng Fontallia.
Napatigil ako sa sinabi niya.Naalala kong seventeen pa lang pala ang batang Ace kaya nag-aaral pa siya ng high-school.
"Dad?Mom?Can you buy me a Ducati?"
Tinatawag ko din silang mom at dad dahil yun ang gusto nila at tsaka sila naman talaga ang magulang ng tunay na Ace.
"Are you serious Ace?You don't know how to drive a Ducati?"hindi makapaniwalang tanong ni Dad.
"Just buy one dad please"paki-usap ko sa kanila.
"As you wish Ace"pagpayag din ng lalakeng Fontallia.Alam kung nagtataka sila sa mga ginagawa ko ngayon.
Noong isang araw ay nagtanong ako sa mga katulong dito kung mabait ang tunay na Ace syempre hindi ko pinahalatang hindi ako ang tunay na Ace.Nagtaka sila sa tanong ko pero sinabi ko sa kanilang may temporary Amnesia ako na sinabi naman ng Doctor kaya sinagot naman nila ako.
Mahirap magpanggap bilang Ace dahil ang tunay na Ace ay mabait,mahinhin,mapagmahal at kung ano-ano pang mga good sides.
Hindi na ako nagtaka nang nagulat ang babaeng Fontallia nang nagmura ako sa harap niya dahil hindi daw marunong magmura ang tunay na Ace.
Bukas na ang araw ng pasukan.May parte sa akin na malungkot dahil hindi ko alam kung nasaan ang tunay kung katawan at masaya na rin dahil kahit papaano ay mayroon akong pamilya ngayon.
To be continued...
